| سوره 26 | سوره مبارکه الشعراء | صفحه 370 |
|
| فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ (61) |
| چون آن دو گروه يکديگر را ديدند، اصحاب موسي گفتند: حتماً ما به چنگ آنان خواهيم افتاد. (61) |
| قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ (62) |
| موسي گفت: اين چنين نيست، بي ترديد پروردگارم با من است، و به زودي مرا هدايت خواهد کرد. (62) |
| فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانْفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ (63) |
| پس به موسي وحي کرديم که عصايت را به اين دريا بزن. [موسي عصايش را به دريا زد] پس [دريا] از هم شکافت و هر پاره اش چون کوهي بزرگ بود. (63) |
| وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ (64) |
| و آن گروه ديگر را [هم در آنجا] به دريا نزديک کرديم، (64) |
| وَأَنْجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَنْ مَعَهُ أَجْمَعِينَ (65) |
| و موسي و هر که با او بود، همه را نجات داديم. (65) |
| ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (66) |
| آن گاه آن گروه ديگر را غرق کرديم. (66) |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (67) |
| بي ترديد در اين سرگذشت عبرتي بزرگ وجود دارد، و [قوم قبطي] بيشترشان مؤمن نبودند. (67) |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (68) |
| و يقيناً پروردگارت همان تواناي شکست ناپذير و مهربان است. (68) |
| وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ (69) |
| و سرگذشت مهم ابراهيم را بر آنان بخوان، (69) |
| إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ (70) |
| هنگامي که به پدرش وقومش گفت: چه چيز را مي پرستيد؟ (70) |
| قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ (71) |
| گفتند: بت هايي را مي پرستيم و همواره ملازم پرستش آنها هستيم. (71) |
| قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ (72) |
| گفت: آيا هنگامي که آنها را مي خوانيد، سخن شما را مي شنوند؟ (72) |
| أَوْ يَنْفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ (73) |
| يا به شما سود و زياني مي رسانند؟ (73) |
| قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ (74) |
| گفتند: نه، بلکه پدرانمان را يافتيم که به اين صورت عبادت مي کردند! (74) |
| قَالَ أَفَرَأَيْتُمْ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ (75) |
| گفت: پس آيا مي دانيد که آنچه مي پرستيد، (75) |
| أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ (76) |
| هم شما و هم پدران پيشين شما (76) |
| فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ (77) |
| هم آنان قطعاً دشمن منند [چون اگر آنها را بپرستم، مرا دچار عذاب جاودانه خواهند کرد]، جز پروردگار جهانيان [که پرستيدنش مايه سعادت هميشگي و جاوداني است.] (77) |
| الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ (78) |
| همان کسي که مرا آفريد و هم او مرا هدايت مي کند، (78) |
| وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ (79) |
| و آنکه او طعامم مي دهد و سيرابم مي کند (79) |
| وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (80) |
| و هنگامي که بيمار مي شوم، او شفايم مي دهد (80) |
| وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ (81) |
| و آنکه مرا مي ميراند سپس زنده ام مي کند (81) |
| وَالَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ (82) |
| و آنکه اميد دارم روز جزا خطايم را بر من بيامرزد. (82) |
| رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (83) |
| پروردگارا! به من حکمت بخش، و مرا به شايستگان ملحق کن. (83) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |