| سوره 19 | سوره مبارکه مريم | صفحه 311 |
|
| أَفَرَأَيْتَ الَّذِي كَفَرَ بِآيَاتِنَا وَقَالَ لَأُوتَيَنَّ مَالًا وَوَلَدًا (77) |
| آيا ديدي آن کسي را که به آيات ما کافر شد وگفت: [به خاطر انتخاب آيين شرک و کفر] به من مال و اولاد بسيار خواهند داد؟ (77) |
| أَطَّلَعَ الْغَيْبَ أَمِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمَٰنِ عَهْدًا (78) |
| آيا [او درباره رسيدن به مال و اولاد بسيار] بر غيب آگاهي يافته، يا پيماني [بر اين عطاي فراوان] از سوي [خداي] رحمان دريافت نموده است؟ (78) |
| كَلَّا ۚ سَنَكْتُبُ مَا يَقُولُ وَنَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذَابِ مَدًّا (79) |
| اين چنين نيست [که او مي گويد]، ما به زودي آنچه را مي گويد [در پرونده عملش] خواهيم نوشت و عذابش را همواره ادامه خواهيم داد. (79) |
| وَنَرِثُهُ مَا يَقُولُ وَيَأْتِينَا فَرْدًا (80) |
| و آنچه را که [از مال و فرزند] مي گويد، از او به ميراث مي بريم، و تنها نزد ما خواهد آمد. (80) |
| وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا (81) |
| و به جاي خدا معبوداني گرفتند تا براي آنان مايه عزت و توانمندي باشد. (81) |
| كَلَّا ۚ سَيَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَيَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا (82) |
| چنين نيست، به زودي [آن معبودان] پرستش آنان را انکار مي کنند و دشمنشان خواهند شد. (82) |
| أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا (83) |
| آيا ندانسته اي که ما شيطان ها را بر کافران فرستاديم تا آنان را به شدت به سوي گناهان و شهوات برانگيزند. (83) |
| فَلَا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ ۖ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا (84) |
| بنابراين بر [شکست و هلاکت] آنان شتاب مکن، ما [همه اعمال و رفتار حتي لحظات عمرشان را] به دقت شماره مي کنيم [تا مهلتشان تمام شود و به کيفر آنچه همواره مرتکب مي شدند، برسند.] (84) |
| يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَٰنِ وَفْدًا (85) |
| [ياد کن] روزي را که پرهيزکاران را به ضيافت و ميهماني [خداي] رحمان گرد مي آوريم. (85) |
| وَنَسُوقُ الْمُجْرِمِينَ إِلَىٰ جَهَنَّمَ وِرْدًا (86) |
| و مجرمان را تشنه به سوي دوزخ مي رانيم. (86) |
| لَا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمَٰنِ عَهْدًا (87) |
| [شفيعان در آن روز] قدرت بر شفاعت ندارند مگر کساني [مانند پيامبران، امامان، فرشتگان و اوليا] که از نزد [خداي] رحمان، پيماني [بر اذن شفاعت] گرفته باشند. (87) |
| وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا (88) |
| و [مشرکان] گفتند: [خداي] رحمان براي خود فرزندي گرفته است. (88) |
| لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا (89) |
| به راستي که چيزي بسيار زشت و نسبتي بس ناروا [به ميان] آورده ايد. (89) |
| تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا (90) |
| نزديک است آسمان ها از اين [ادعاي بي اصل و سخن ناروا] پاره پاره شوند، و زمين بشکافد، و کوه ها به شدت در هم بشکنند و فرو ريزند!! (90) |
| أَنْ دَعَوْا لِلرَّحْمَٰنِ وَلَدًا (91) |
| به خاطر آنکه براي [خداي] رحمان فرزندي ادعا کرده اند. (91) |
| وَمَا يَنْبَغِي لِلرَّحْمَٰنِ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَدًا (92) |
| و [خداي] رحمان را نسزد که فرزندي اختيار کند. (92) |
| إِنْ كُلُّ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا (93) |
| هيچ کس در آسمان ها و زمين نيست مگر اينکه [ذاتاً] بنده [و مملوک] به سوي [خداي] رحمان مي آيد. (93) |
| لَقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا (94) |
| به يقين همه آنان را [با قدرت و دانشش کنترل و] احاطه نموده و درست و دقيق شماره کرده است. (94) |
| وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا (95) |
| و روز قيامت همه آنان تنها به پيشگاه او مي آيند. (95) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |