| سوره 66 | سوره مبارکه التحريم | صفحه 561 |
|
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحًا عَسَىٰ رَبُّكُمْ أَنْ يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يَوْمَ لَا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ ۖ نُورُهُمْ يَسْعَىٰ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (8) |
| اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، به درگاه خدا توبه کنيد؛ توبه‌اى از روى اخلاص. باشد که پروردگارتان گناهانتان را محو کند و شما را به بهشتهايى داخل کند که در آن نهرها جارى است. در آن روز، خدا پيامبر و کسانى را که با او ايمان آورده‌اند فرو نگذارد، و نورشان پيشاپيش و سمت راستشان در حرکت باشد. مى‌گويند: اى پروردگار ما، نور ما را براى ما به کمال رسان و ما را بيامرز، که تو بر هر کارى توانا هستى. (8) |
| يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ ۚ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (9) |
| اى پيامبر، با کفار و منافقان جهاد کن و بر آنها سخت بگير. جايگاهشان جهنم است که بد سرانجامى است. (9) |
| ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَامْرَأَتَ لُوطٍ ۖ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَيْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ يُغْنِيَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَيْئًا وَقِيلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ (10) |
| خدا براى کافران مثَل زن نوح و زن لوط را مى‌آورد که هر دو در نکاح دو تن از بندگان صالح ما بودند و به آن دو خيانت ورزيدند. و آنها نتوانستند از زنان خود دفع عذاب کنند و گفته شد: با ديگران به آتش درآييد. (10) |
| وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِنْدَكَ بَيْتًا فِي الْجَنَّةِ وَنَجِّنِي مِنْ فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (11) |
| و خدا براى کسانى که ايمان آورده‌اند، آن فرعون را مثَل مى‌زند آنگاه که گفت: اى پروردگار من، براى من در بهشت نزد خود خانه‌اى بنا کن و مرا از فرعون و عملش نجات ده و مرا از مردم ستمکاره برهان. (11) |
| وَمَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهِ مِنْ رُوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِكَلِمَاتِ رَبِّهَا وَكُتُبِهِ وَكَانَتْ مِنَ الْقَانِتِينَ (12) |
| و مريم دختر عمران را که شرمگاه خويش را از زنا نگه داشت و ما از روح خود در آن دميديم. و او کلمات پروردگار خود و کتابهايش را تصديق کرد و او از فرمانبرداران بود. (12) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |