| سوره 66 | سوره مبارکه التحريم | صفحه 561 |
|
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحًا عَسَىٰ رَبُّكُمْ أَنْ يُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يَوْمَ لَا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ ۖ نُورُهُمْ يَسْعَىٰ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (8) |
| الا اي مؤمنان، به درگاه خدا توبه نصوح (با خلوص و دوام) کنيد، باشد که پروردگارتان گناهانتان را مستور گرداند و شما را در باغهاي بهشتي که زير درختانش نهرها جاري است داخل کند در آن روزي که خدا پيغمبر خود و گرويدگان به او را ذليل نسازد (بلکه عزيز و سرفراز ابد گرداند، در آن روز) نور (ايمان و عبادت) آنها در پيش رو و سمت راست ايشان مي‌رود (و راه بهشتشان مي‌نمايد) و در آن حال (به شوق و نشاط) گويند: پروردگارا، تو نور ما را به حد کمال رسان و ما را (به لطف و کرم خود) ببخش که البته تو بر هر چيز توانايي. (8) |
| يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ ۚ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (9) |
| الا اي رسول گرامي، اينک با کفار و منافقان به جهاد و کارزار پرداز و بر آنها (تا ايمان نياورده‌اند) سخت گير و (بدان که) مأواي آنها دوزخ است که بسيار بد منزلگاهي است. (9) |
| ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَامْرَأَتَ لُوطٍ ۖ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَيْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ يُغْنِيَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَيْئًا وَقِيلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ (10) |
| خدا براي کافران زن نوح و زن لوط را مثال آورد که تحت (فرمان) دو بنده صالح ما بودند و به آنها (نفاق و) خيانت کردند و آن دو شخص (با وجود مقام نبوت) نتوانستند آنها را از (قهر) خدا برهانند و به آنها حکم شد که با دوزخيان در آتش درآييد. (10) |
| وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِنْدَكَ بَيْتًا فِي الْجَنَّةِ وَنَجِّنِي مِنْ فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (11) |
| و باز خدا براي مؤمنان (آسيه) زن فرعون را مَثَل آورد هنگامي که (از شوهر کافرش بيزاري جست و) عرض کرد: بار الها (من از قصر فرعوني و عزت دنيوي او گذشتم) تو خانه‌اي براي من نزد خود در بهشت بنا کن و مرا از شرّ فرعون (کافر) و کردارش و از قوم ستمکار نجات بخش. (11) |
| وَمَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهِ مِنْ رُوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِكَلِمَاتِ رَبِّهَا وَكُتُبِهِ وَكَانَتْ مِنَ الْقَانِتِينَ (12) |
| و نيز مريم دخت عمران را (مَثَل آورد) که رَحِمش را پاکيزه داشت و ما در آن از روح قدسي خويش بدميديم، و او کلمات پروردگار خود و کتب آسماني او را (با کمال ايمان) تصديق کرد و از بندگان مطيع خدا به شمار بود. (12) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |