| | سوره 63 | سوره مبارکه المنافقون | صفحه 555 | 
 | 
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُءُوسَهُمْ وَرَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَهُمْ مُسْتَكْبِرُونَ (5) | 
| چون به آنها گفته شود که بياييد تا پيامبر خدا برايتان آمرزش بخواهد، سرمىپيچند. مىبينى که اعراض و گردنکشى مىکنند. (5) | 
| سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (6) | 
| تفاوتى نکند، چه برايشان آمرزش بخواهى چه آمرزش نخواهى. خدايشان نخواهد آمرزيد. و خدا مردم نافرمان را هدايت نمىکند. (6) | 
| هُمُ الَّذِينَ يَقُولُونَ لَا تُنْفِقُوا عَلَىٰ مَنْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّىٰ يَنْفَضُّوا ۗ وَلِلَّهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَٰكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَفْقَهُونَ (7) | 
| اينان همانهايند که مىگويند: بر آنها که گرد پيامبر خدايند، چيزى مدهيد تا از گردش پراکنده شوند. و حال آنکه خزاين آسمانها و زمين از آنِ خداست ولى منافقان نمىفهمند. (7) | 
| يَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ ۚ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَٰكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ (8) | 
| مىگويند: چون به مدينه بازگرديم، صاحبان عزت، ذليلان را از آنجا بيرون خواهند کرد. عزت از آنِ خدا و پيامبرش و مؤمنان است. ولى منافقان نمىدانند. (8) | 
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (9) | 
| اى کسانى که ايمان آوردهايد، اموال و اولادتان شما را از ذکر خدا به خود مشغول ندارد، که هر که چنين کند زيانکار است. (9) | 
| وَأَنْفِقُوا مِنْ مَا رَزَقْنَاكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوْلَا أَخَّرْتَنِي إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِيبٍ فَأَصَّدَّقَ وَأَكُنْ مِنَ الصَّالِحِينَ (10) | 
| از آنچه روزيتان دادهايم در راه خدا انفاق کنيد، پيش از آنکه يکى از شما را مرگ فرا رسد و بگويد: اى پروردگار من، چرا مرگ مرا اندکى به تأخير نينداختى تا صدقه دهم و از شايستگان باشم؟ (10) | 
| وَلَنْ يُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْسًا إِذَا جَاءَ أَجَلُهَا ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (11) | 
| چون کسى اَجلش فرا رسد، خدا مرگ او را به تأخير نمىافکند. و خدا به کارهايى که مىکنيد آگاه است. (11) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |