| سوره 59 | سوره مبارکه الحشر | صفحه 547 |
|
| وَالَّذِينَ جَاءُوا مِنْ بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ (10) |
| کسانى که از پس ايشان آمده‌اند، مى‌گويند: اى پروردگار ما، ما و برادران ما را که پيش از ما ايمان آورده‌اند بيامرز و کينه کسانى را که ايمان آورده‌اند، در دل ما جاى مده. اى پروردگار ما، تو مشفق و مهربان هستى. (10) |
| ۞ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نَافَقُوا يَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ وَلَا نُطِيعُ فِيكُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَإِنْ قُوتِلْتُمْ لَنَنْصُرَنَّكُمْ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (11) |
| آيا منافقان را نديده‌اى که به ياران خود از اهل کتاب که کافر بودند مى‌گفتند: اگر شما را اخراج کنند، ما نيز با شما بيرون مى‌آييم و به زيان شما از هيچ کس اطاعت نخواهيم کرد و اگر با شما جنگيدند ياريتان مى‌کنيم؟ و حال آنکه خدا مى‌داند که دروغ مى‌گويند. (11) |
| لَئِنْ أُخْرِجُوا لَا يَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَلَئِنْ قُوتِلُوا لَا يَنْصُرُونَهُمْ وَلَئِنْ نَصَرُوهُمْ لَيُوَلُّنَّ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنْصَرُونَ (12) |
| اگر آنها را اخراج کنند، با آنها بيرون نشوند. و اگر به جنگشان بيايند ياريشان نمى‌کنند، و اگر هم به ياريشان برخيزند به دشمن پشت مى‌کنند. پس روى يارى نبينند. (12) |
| لَأَنْتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِي صُدُورِهِمْ مِنَ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَفْقَهُونَ (13) |
| وحشت شما در دل آنها بيشتر از بيم خداست. زيرا مردمى هستند که به فهم در نمى‌يابند. (13) |
| لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُحَصَّنَةٍ أَوْ مِنْ وَرَاءِ جُدُرٍ ۚ بَأْسُهُمْ بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ ۚ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّىٰ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَعْقِلُونَ (14) |
| آنان همگى با شما جنگ نپيوندند مگر در قريه‌هايى که بارويشان باشد، يا از پس ديوار. آنها سخت با يکديگر دشمنند. تو يکدل مى‌پنداريشان و حال آنکه دلهاشان از هم جداست، که مردمى بى‌خردند. (14) |
| كَمَثَلِ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَرِيبًا ۖ ذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (15) |
| همانند آنهايى هستند که چندى پيش وبال گناه خويش را چشيدند. و به عذابى دردآور نيز گرفتار خواهند شد. (15) |
| كَمَثَلِ الشَّيْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنْسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِنْكَ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ (16) |
| همانند شيطان که به آدمى گفت: کافر شو. چون کافر شد، گفت: من از تو بيزارم. من از خدا، آن پروردگار جهانيان مى‌ترسم. (16) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |