| سوره 59 | سوره مبارکه الحشر | صفحه 547 |
|
| وَالَّذِينَ جَاءُوا مِنْ بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ (10) |
| و آنان که پس از مهاجرين و انصار آمدند (يعني تابعين و ساير مؤمنين تا روز قيامت) دايم به درگاه خدا عرض مي‌کنند: پروردگارا، بر ما و برادران ديني‌مان که در ايمان پيش از ما شتافتند ببخش و در دل ما هيچ کينه و حسد مؤمنان قرار مده، پروردگارا، تويي که بسيار رؤوف و مهرباني. (10) |
| ۞ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نَافَقُوا يَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ وَلَا نُطِيعُ فِيكُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَإِنْ قُوتِلْتُمْ لَنَنْصُرَنَّكُمْ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (11) |
| (اي رسول) آيا آنان را که نفاق ورزيدند نديدي؟ که با برادرانشان همان يهود اهل کتاب که کافر شدند (در پيوسته و) گويند: اگر شما از ديارتان اخراج شويد البته ما هم به همراهي شما خارج خواهيم شد و در راه حمايت شما از احدي ابدا اطاعت نخواهيم کرد و اگر (مسلمانان) با شما جنگ کردند البته شما را مدد مي‌کنيم، و خدا گواهي دهد که محققا آنها دروغ مي‌گويند. (11) |
| لَئِنْ أُخْرِجُوا لَا يَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَلَئِنْ قُوتِلُوا لَا يَنْصُرُونَهُمْ وَلَئِنْ نَصَرُوهُمْ لَيُوَلُّنَّ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنْصَرُونَ (12) |
| اگر آنها اخراج شوند هرگز منافقان با آنها خارج نمي‌شوند و اگر (مسلمانان) به جنگشان آيند هرگز ياريشان نمي‌کنند و اگر هم ياريشان کنند البته به جنگ پشت کنند و ديگر نصرت نخواهند يافت. (12) |
| لَأَنْتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِي صُدُورِهِمْ مِنَ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَفْقَهُونَ (13) |
| اين مردم منافق در دلشان از شما بيشتر ترس دارند تا از خدا، زيرا آنها مردمي هستند که هيچ فهم و شعوري ندارند. (13) |
| لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُحَصَّنَةٍ أَوْ مِنْ وَرَاءِ جُدُرٍ ۚ بَأْسُهُمْ بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ ۚ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّىٰ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَعْقِلُونَ (14) |
| (يهودان از ترس) بر جنگ با شما جمع نمي‌شوند مگر در قريه‌هاي محکم حصار يا از پس ديوار (دشمني مکر و حيله و جاسوسي)، کارزار بين خودشان سخت است، شما آنها را جمع و متّفق مي‌پنداريد در صورتي که دلهاشان سخت متفرق است، زيرا آن قوم داراي فهم و عقل نيستند. (14) |
| كَمَثَلِ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَرِيبًا ۖ ذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (15) |
| مثل حال اينان هم مانند همان قوم کافر پيشين است (يعني يهود قينقاع يا کفّار بدر) که (در دنيا) بدين زودي کيفر کردارشان را چشيدند و (در قيامت) هم عذاب دردناک بر آنها مهيّاست. (15) |
| كَمَثَلِ الشَّيْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنْسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِنْكَ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ (16) |
| (اين منافقان) در مثل مانند شيطانند که انسان را گفت: به خدا کافر شو، پس از آنکه آدمي کافر شد بدو گويد: از تو بيزارم، که من از (عقاب) پروردگار عالميان سخت مي‌ترسم. (16) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |