| سوره 56 | سوره مبارکه الواقعة | صفحه 537 |
|
| إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ (77) |
| هر آينه، اين قرآنى است گرامى‌قدر، (77) |
| فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ (78) |
| در کتابى مکنون. (78) |
| لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ (79) |
| که جز پاکان دست بر آن نزنند. (79) |
| تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ (80) |
| نازل شده از جانب پروردگار جهانيان است. (80) |
| أَفَبِهَٰذَا الْحَدِيثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ (81) |
| آيا اين سخن را دروغ مى‌انگاريد؟ (81) |
| وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ (82) |
| و نصيب خود را در دروغ انگاشتن آن قرار مى‌دهيد؟ (82) |
| فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ (83) |
| پس چرا آنگاه که جان به گلوگاه رسد، (83) |
| وَأَنْتُمْ حِينَئِذٍ تَنْظُرُونَ (84) |
| و شما در اين هنگام مى‌نگريد، تکذيب نمى‌کنيد؟ (84) |
| وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْكُمْ وَلَٰكِنْ لَا تُبْصِرُونَ (85) |
| ما از شما به او نزديک‌تريم ولى شما نمى‌بينيد. (85) |
| فَلَوْلَا إِنْ كُنْتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ (86) |
| اگر قيامت را باور نداريد، (86) |
| تَرْجِعُونَهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (87) |
| اگر راست مى‌گوييد، بازش گردانيد. (87) |
| فَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ (88) |
| اما اگر از مقربان باشد، (88) |
| فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ (89) |
| براى اوست آسايش و روزى و بهشت پرنعمت. (89) |
| وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ (90) |
| و اما اگر از اصحاب سعادت باشد: (90) |
| فَسَلَامٌ لَكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ (91) |
| پس تو را از اصحاب سعادت سلام است. (91) |
| وَأَمَّا إِنْ كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ (92) |
| و اما اگر از تکذيب‌کنندگان گمراه باشد، (92) |
| فَنُزُلٌ مِنْ حَمِيمٍ (93) |
| به آب جوشان مهمانش کنند، (93) |
| وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ (94) |
| و به دوزخش درآورند. (94) |
| إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ (95) |
| اين سخن سخنى راست و يقين است. (95) |
| فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (96) |
| پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى. (96) |
| سوره 57 | سوره مبارکه الحديد | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (1) |
| خداوند را تسبيح مى‌گويند، هر چه در آسمانها و زمين است، و او پيروزمند و حکيم است. (1) |
| لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (2) |
| فرمانروايى آسمانها و زمين از آن اوست. زنده مى‌کند و مى‌ميراند و بر هر چيز تواناست. (2) |
| هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (3) |
| اوست اوّل و آخر و ظاهر و باطن، و او به هر چيزى داناست. (3) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |