| | سوره 40 | سوره مبارکه غافر | صفحه 474 | 
 | 
| إِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ لَا رَيْبَ فِيهَا وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ (59) | 
| قيامت مىآيد و در آن ترديدى نيست، ولى بيشتر مردم ايمان نمىآورند. (59) | 
| وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ (60) | 
| پروردگارتان گفت: بخوانيد مرا تا شما را پاسخ گويم. آنهايى که از پرستش من سرکشى مىکنند زودا که در عين خوارى به جهنم درآيند. (60) | 
| اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا ۚ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ (61) | 
| خداست آن که شب را برايتان پديد آورد تا در آن بياراميد و روز را روشنايى بخشيد. خدا فضل خويش به مردم ارزانى مىدارد. ولى بيشتر مردم سپاسگزار نيستند. (61) | 
| ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ (62) | 
| اين است خداى يکتا پروردگار شما، آفريدگار هر چيزى. خدايى جز او نيست. پس چگونه از حق منحرفتان مىکنند؟ (62) | 
| كَذَٰلِكَ يُؤْفَكُ الَّذِينَ كَانُوا بِآيَاتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ (63) | 
| همچنين، آنان که آيات خدا را انکار مىکنند، از ايمان روى برمىگردانند. (63) | 
| اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ قَرَارًا وَالسَّمَاءَ بِنَاءً وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَرَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ ۖ فَتَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (64) | 
| خداست که زمين را قرارگاه شما ساخت و آسمان را چون بنايى بيفراشت. و شما را صورت بخشيد، و صورتهايتان را نيکو ساخت. و از چيزهاى پاکيزه و خوش روزيتان داد. اين است خداى يکتا پروردگار شما. برتر و بزرگوار است خدا آن پروردگار جهانيان. (64) | 
| هُوَ الْحَيُّ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ ۗ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (65) | 
| او زنده است. خدايى جز او نيست. او را بخوانيد در حالى که دين او را به اخلاص پذيرفته باشيد، که ستايش از آن خدايى است که پروردگار جهانيان است. (65) | 
| ۞ قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَمَّا جَاءَنِيَ الْبَيِّنَاتُ مِنْ رَبِّي وَأُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (66) | 
| بگو: مرا نهى کردهاند که چيزهايى را که سواى خدا مىپرستيد پرستش کنم، در حالى که از جانب پروردگارم براى من دلايلى روشن آمده است. و به من فرمان دادهاند که در برابر پروردگار جهانيان تسليم باشم. (66) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |