| | سوره 25 | سوره مبارکه الفرقان | صفحه 365 | 
 | 
| وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا مُبَشِّرًا وَنَذِيرًا (56) | 
| ما تو را نفرستاديم مگر براى آنکه مژده دهى و بترسانى. (56) | 
| قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَنْ شَاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِيلًا (57) | 
| بگو: من از شما هيچ مزدى نمىطلبم و اين رسالت بدان مىگزارم تا هر که خواهد به سوى پروردگارش راهى بيابد. (57) | 
| وَتَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لَا يَمُوتُ وَسَبِّحْ بِحَمْدِهِ ۚ وَكَفَىٰ بِهِ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِيرًا (58) | 
| و بر آن زندهاى که نمىميرد توکل کن و به ستايش او تسبيح گوى و او خود براى آگاهى از گناهان بندگانش کافى است. (58) | 
| الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۚ الرَّحْمَٰنُ فَاسْأَلْ بِهِ خَبِيرًا (59) | 
| آن که آسمانها و زمين و هر چه را در ميان آنهاست به شش روز بيافريد، آنگاه به عرش پرداخت. اوست خداى رحمان و در باره او از کسى بپرس که آگاه باشد. (59) | 
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اسْجُدُوا لِلرَّحْمَٰنِ قَالُوا وَمَا الرَّحْمَٰنُ أَنَسْجُدُ لِمَا تَأْمُرُنَا وَزَادَهُمْ نُفُورًا ۩ (60) | 
| و چون به آنان گفته شد که رحمان را سجده کنيد، گفتند: رحمان چيست؟ آيا بر هر کس که تو فرمان مىدهى سجده کنيم؟ و بر نفرتشان افزوده شد. (60) | 
| تَبَارَكَ الَّذِي جَعَلَ فِي السَّمَاءِ بُرُوجًا وَجَعَلَ فِيهَا سِرَاجًا وَقَمَرًا مُنِيرًا (61) | 
| بزرگ و بزرگوار است آن کسى که در آسمان برجها بيافريد و در آنها چراغى و ماهى تابان پديد آورد. (61) | 
| وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرَادَ أَنْ يَذَّكَّرَ أَوْ أَرَادَ شُكُورًا (62) | 
| و اوست که شب و روز را براى کسانى که مىخواهند عبرت گيرند يا شکرگزارى کنند از پى هم قرار داد. (62) | 
| وَعِبَادُ الرَّحْمَٰنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا (63) | 
| بندگان خداى رحمان کسانى هستند که در روى زمين به فروتنى راه مىروند. و چون جاهلان آنان را مخاطب سازند، به ملايمت سخن گويند. (63) | 
| وَالَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدًا وَقِيَامًا (64) | 
| و آنان که شب را در سجده يا در قيام براى پروردگارشان به صبح مىآورند. (64) | 
| وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ ۖ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا (65) | 
| و آنان که مىگويند: اى پروردگار ما، عذاب جهنم را از ما بگردان، زيرا عذاب جهنم عذابى است دايم، (65) | 
| إِنَّهَا سَاءَتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا (66) | 
| جهنم بد قرارگاه و بد مکانى است. (66) | 
| وَالَّذِينَ إِذَا أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَلَمْ يَقْتُرُوا وَكَانَ بَيْنَ ذَٰلِكَ قَوَامًا (67) | 
| و آنان که چون هزينه مىکنند اسراف نمىکنند و خِسّت نمىورزند بلکه ميان اين دو، راه اعتدال را مىگيرند. (67) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |