| سوره 21 | سوره مبارکه الانبياء | صفحه 326 |
|
| قُلْ إِنَّمَا أُنْذِرُكُمْ بِالْوَحْيِ ۚ وَلَا يَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعَاءَ إِذَا مَا يُنْذَرُونَ (45) |
| بگو: من شما را به وحى بيم مى‌دهم. ولى کران را چون بيم دهند، نمى‌شنوند. (45) |
| وَلَئِنْ مَسَّتْهُمْ نَفْحَةٌ مِنْ عَذَابِ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (46) |
| و اگر شمه‌اى از عذاب پروردگارت به آنها برسد، خواهند گفت: واى بر ما که ستمکار بوده‌ايم. (46) |
| وَنَضَعُ الْمَوَازِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ فَلَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا ۖ وَإِنْ كَانَ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ أَتَيْنَا بِهَا ۗ وَكَفَىٰ بِنَا حَاسِبِينَ (47) |
| روز قيامت ترازوهاى عدل را تعبيه مى‌کنيم، و به هيچ کس ستم نمى‌شود. اگر عملى به سنگينى يک خردل هم باشد به حسابش مى‌آوريم، که ما حساب‌کردن را بسنده‌ايم. (47) |
| وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَىٰ وَهَارُونَ الْفُرْقَانَ وَضِيَاءً وَذِكْرًا لِلْمُتَّقِينَ (48) |
| به موسى و هارون کتابى داديم که حق و باطل را از يکديگر تميز مى‌دهد و روشنى و اندرز است براى پرهيزگاران. (48) |
| الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ وَهُمْ مِنَ السَّاعَةِ مُشْفِقُونَ (49) |
| آنان که از خداى خويش در نهان مى‌ترسند و از روز قيامت هراسناکند. (49) |
| وَهَٰذَا ذِكْرٌ مُبَارَكٌ أَنْزَلْنَاهُ ۚ أَفَأَنْتُمْ لَهُ مُنْكِرُونَ (50) |
| اين مبارک قرآنى است که نازل کرده‌ايم. آيا منکر آن هستيد؟ (50) |
| ۞ وَلَقَدْ آتَيْنَا إِبْرَاهِيمَ رُشْدَهُ مِنْ قَبْلُ وَكُنَّا بِهِ عَالِمِينَ (51) |
| پيش از اين به ابراهيم نيروى شناختش را عطا کرديم و به او آگاه بوديم. (51) |
| إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا هَٰذِهِ التَّمَاثِيلُ الَّتِي أَنْتُمْ لَهَا عَاكِفُونَ (52) |
| آنگاه که به پدرش و قومش گفت: اين تنديسها که به پرستش آنها دل نهاده‌ايد چيستند؟ (52) |
| قَالُوا وَجَدْنَا آبَاءَنَا لَهَا عَابِدِينَ (53) |
| گفتند: پدرانمان را ديديم که آنها را مى‌پرستيدند. (53) |
| قَالَ لَقَدْ كُنْتُمْ أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (54) |
| گفت: هر آينه شما و پدرانتان در گمراهى آشکارى بوده‌ايد. (54) |
| قَالُوا أَجِئْتَنَا بِالْحَقِّ أَمْ أَنْتَ مِنَ اللَّاعِبِينَ (55) |
| گفتند: براى ما سخن حقى آورده‌اى، يا ما را به بازى گرفته‌اى؟ (55) |
| قَالَ بَلْ رَبُّكُمْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الَّذِي فَطَرَهُنَّ وَأَنَا عَلَىٰ ذَٰلِكُمْ مِنَ الشَّاهِدِينَ (56) |
| گفت: نه، پروردگار شما، پروردگار آسمانها و زمين است. آن که آنها را بيافريده است. و من بر اين سخن که مى‌گويم گواهى مى‌دهم. (56) |
| وَتَاللَّهِ لَأَكِيدَنَّ أَصْنَامَكُمْ بَعْدَ أَنْ تُوَلُّوا مُدْبِرِينَ (57) |
| و به خدا سوگند که چون شما برويد، چاره اين بتانتان را خواهم کرد. (57) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |