| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 103 |
|
| فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ وَكُفْرِهِمْ بِآيَاتِ اللَّهِ وَقَتْلِهِمُ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَقَوْلِهِمْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ ۚ بَلْ طَبَعَ اللَّهُ عَلَيْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا (155) |
| پس به سبب اين که پيمانشان را شکستند و به آيات خدا کافر شدند و پيامبران را به ناحق کشتند و گفتند : دل هاى ما از دريافت پيام محمد در پرده است ـ چنين نيست ، بلکه خدا به سزاى کفرشان بر دل هاى آنان مهر نهاده است ، ازاين رو جز اندکى از آنان ايمان نمى آورند ـ (155) |
| وَبِكُفْرِهِمْ وَقَوْلِهِمْ عَلَىٰ مَرْيَمَ بُهْتَانًا عَظِيمًا (156) |
| و نيز به سبب کفرشان و آن تهمت بزرگى که به مريم زدند ، (156) |
| وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَٰكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ ۚ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ ۚ مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ ۚ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا (157) |
| و اين که گفتند : ما مسيح ، عيسى پسر مريم ، پيامبر خدا را کشتيم ; در حالى که او را نکشتند و او را به صليب نکشيدند ، بلکه امر بر آنان مشتبه شد و ديگرى را به جاى او کشتند و قطعاً کسانى که درباره چگونگى قتل او اختلاف کرده اند که آيا به صليب کشيده شد يا به گونه اى ديگر کشته شد درباره اصل کشته شدن او ترديد دارند و از فرجام وى آگاهى ندارند و فقط حدس و گمان را دنبال مى کنند و مسلماً او را به هيچ طرزى نکشتند ، (157) |
| بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا (158) |
| بلکه خدا او را به سوى خود بالا برد ، و خدا شکست ناپذير و حکيم است . (158) |
| وَإِنْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلَّا لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا (159) |
| و هيچ کس از اهل کتاب نيست مگر اين که به عيسى پيش از آن که او بميرد ايمان مى آورد و او روز قيامت بر آنان گواهى مى دهد . (159) |
| فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ طَيِّبَاتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَبِصَدِّهِمْ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ كَثِيرًا (160) |
| آرى ، در اثر ستمى که از يهوديان برخاست و مکرر از راه خدا روى برتافتند ، چيزهاى پاکيزه اى که برايشان حلال شده بود بر آنان حرام کرديم ، (160) |
| وَأَخْذِهِمُ الرِّبَا وَقَدْ نُهُوا عَنْهُ وَأَكْلِهِمْ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ ۚ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (161) |
| و نيز به سبب اين که ربا مى گرفتند با اين که از آن نهى شده بودند ، و اين که اموال مردم را به ناروا تصرف و تصاحب مى کردند . و براى کافرانشان عذابى دردناک آماده ساخته ايم که در سراى آخرت به آن خواهند رسيد . (161) |
| لَٰكِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَالْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ ۚ وَالْمُقِيمِينَ الصَّلَاةَ ۚ وَالْمُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالْمُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ أُولَٰئِكَ سَنُؤْتِيهِمْ أَجْرًا عَظِيمًا (162) |
| ولى کسانى از آنان که در آگاهى از معارف الهى پايدارند و نيز مؤمنان راستينشان ، به کتابى که بر تو نازل شده و به کتاب هاى آسمانى که پيش از تو نازل شده است ايمان مى آورند ، و همچنين برپاکنندگان نماز که سزاوار ستايشند و پرداخت کنندگان زکات ، و کسانى که به خدا و روز واپسين ايمان دارند ، اينانند که به زودى پاداشى بزرگ عطايشان خواهيم کرد . (162) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |