| سوره 17 | سوره مبارکه الاسراء | صفحه 282 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَىٰ بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ (1) |
| منزّه است آن[خدايى]که شبى بنده خود را از مسجدالحرام تا مسجدالاقصى ـ که اطرافش را برکت داده ايم ـ سير داد تا بعضى از نشانه هاى [عظمت] خود را به او بنمايانيم، همانا او شنوا و بينا است. (1) |
| وَآتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِبَنِي إِسْرَائِيلَ أَلَّا تَتَّخِذُوا مِنْ دُونِي وَكِيلًا (2) |
| و کتاب [تورات]را به موسى داديم و آن را [وسيله]هدايتى براى بنى اسرائيل قرار داديم [و حاوى اين پيام بود]که غير از من وکيل و کارسازى نگيريد، (2) |
| ذُرِّيَّةَ مَنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَبْدًا شَكُورًا (3) |
| [اى]نسل کسانى که [آنان را]با نوح [در کشتى ]حمل کرديم; بى شک او بنده اى سپاسگزار بود. (3) |
| وَقَضَيْنَا إِلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ فِي الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيرًا (4) |
| و در کتاب [تورات]به بنى اسرائيل اعلام کرديم که شما دو بار در زمين فساد مى کنيد و برترى جويى بزرگى مى نماييد. (4) |
| فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَنَا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّيَارِ ۚ وَكَانَ وَعْدًا مَفْعُولًا (5) |
| پس هنگامى که وعده نخستينِ آن دو، فرا رسد، بندگانى از خود را بر ضدّ شما برمى انگيزيم که سخت پيکار جويند; پس [شما را درهم مى کوبند و حتى براى به دست آوردنتان] لابه لاى خانه ها به جستوجو مى پردازند و اين وعده اى شدنى است. (5) |
| ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ وَأَمْدَدْنَاكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَجَعَلْنَاكُمْ أَكْثَرَ نَفِيرًا (6) |
| آن گاه شما را بر آنان غلبه مى دهيم و با اموال و پسران (فرزندان) به شما مدد مى رسانيم و افرادتان را بيشتر [از آنان]مى گردانيم. (6) |
| إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ ۖ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا ۚ فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِيَسُوءُوا وُجُوهَكُمْ وَلِيَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِيُتَبِّرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِيرًا (7) |
| اگر نيکى کنيد به خودتان نيکى کرده ايد و اگر بدى کنيد [نيز]براى خودتان است. پس هنگامى که وعده بعدى برسد [نيرويى را بر ضدّ شما برمى انگيزيم]تا چهره هاى شما را [افسرده]و غمگين کنند و تا داخل مسجد[الاقصى ]شوند چنان که بار اول داخل آن شدند و تا هر چه را بر آن تسلط يابند به طور کامل ويران سازند. (7) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |