| سوره 10 | سوره مبارکه يونس | صفحه 216 |
|
| أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (62) |
| آگاه باشيد که اولياى خدا نه ترسى بر آنان است و نه غمگين مى شوند. (62) |
| الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ (63) |
| کسانى که ايمان آورده و پيوسته تقوا پيشه اند. (63) |
| لَهُمُ الْبُشْرَىٰ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ ۚ لَا تَبْدِيلَ لِكَلِمَاتِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (64) |
| براى آنان در زندگى دنيا و در آخرت مژده است، گفته هاى خدا تغييرپذير نيست، اين است آن کاميابى بزرگ. (64) |
| وَلَا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ ۘ إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا ۚ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (65) |
| و نبايد گفته آنان تو را اندوهگين کند، بى ترديد همه عزّت (و اقتدار) از آن خداست اوست شنوا و دانا. (65) |
| أَلَا إِنَّ لِلَّهِ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ ۗ وَمَا يَتَّبِعُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ شُرَكَاءَ ۚ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ (66) |
| آگاه باشيد که هر کس در آسمانها و هر کس در زمين است از آن خداست و آنان که شريکانى غير خدا (براى او) مى خوانند از چه پيروى مى کنند؟ پيروى نمى کنند مگر از گمان و آنان جز حدس نمى زنند. (66) |
| هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَسْمَعُونَ (67) |
| او است آن که شب را براى شما قرار داد تا در آن آرام گيريد و روز را روشن ساخت بى ترديد در اين (دو پديده) نشانه هائى است (از خداوندى خدا) براى گروهى که مى شنوند. (67) |
| قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا ۗ سُبْحَانَهُ ۖ هُوَ الْغَنِيُّ ۖ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ إِنْ عِنْدَكُمْ مِنْ سُلْطَانٍ بِهَٰذَا ۚ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (68) |
| گفتند: خداوند فرزندى گرفته است! منزّه است او، اواست بى نياز، آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است از آن او است، هيچ دليلى نزد شما براى اين (ادّعا) نيست، آيا چيزى را که نمى دانيد به دروغ درباره خدا مى گوئيد؟ (68) |
| قُلْ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ لَا يُفْلِحُونَ (69) |
| بگو: بى ترديد کسانى که بر خدا دروغ مى بندند پيروز نمى شوند. (69) |
| مَتَاعٌ فِي الدُّنْيَا ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ نُذِيقُهُمُ الْعَذَابَ الشَّدِيدَ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ (70) |
| بهره اى در دنيا دارند سپس بازگشتشان به سوى ما خواهد بود، آنگاه به سبب کفرورزيشان عذاب سخت به آنان مى چشانيم. (70) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |