| | سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 59 | 
 | 
| يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ (71) | 
| اى اهل کتاب، چرا حق را به باطل درمىآميزيد و حقيقت را کتمان مىکنيد، با اينکه خود مىدانيد؟ (71) | 
| وَقَالَتْ طَائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ آمِنُوا بِالَّذِي أُنْزِلَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَجْهَ النَّهَارِ وَاكْفُرُوا آخِرَهُ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (72) | 
| و جماعتى از اهل کتاب گفتند: «در آغاز روز به آنچه بر مؤمنان نازل شد، ايمان بياوريد، و در پايان [روز] انکار کنيد؛ شايد آنان [از اسلام] برگردند.» (72) | 
| وَلَا تُؤْمِنُوا إِلَّا لِمَنْ تَبِعَ دِينَكُمْ قُلْ إِنَّ الْهُدَىٰ هُدَى اللَّهِ أَنْ يُؤْتَىٰ أَحَدٌ مِثْلَ مَا أُوتِيتُمْ أَوْ يُحَاجُّوكُمْ عِنْدَ رَبِّكُمْ ۗ قُلْ إِنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (73) | 
| و [گفتند:] «جز به کسى که دين شما را پيروى کند، ايمان نياوريد -بگو: « هدايت، هدايت خداست »- مبادا به کسى نظير آنچه به شما داده شده، داده شود، يا در پيشگاه پروردگارتان با شما محاجه کنند.» بگو: « [اين] تفضل به دست خداست؛ آن را به هر کس که بخواهد مىدهد، و خداوند، گشايشگر داناست. (73) | 
| يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (74) | 
| رحمت خود را به هر کس که بخواهد مخصوص مىگرداند، و خداوند داراى بخشش بزرگ است. (74) | 
| ۞ وَمِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطَارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ وَمِنْهُمْ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِدِينَارٍ لَا يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ إِلَّا مَا دُمْتَ عَلَيْهِ قَائِمًا ۗ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَيْسَ عَلَيْنَا فِي الْأُمِّيِّينَ سَبِيلٌ وَيَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ (75) | 
| و از اهل کتاب، کسى است که اگر او را بر مال فراوانى امين شمرى، آن را به تو برگرداند؛ و از آنان کسى است که اگر او را بر دينارى امين شمرى، آن را به تو نمىپردازد، مگر آنکه دايماً بر [سر] وى به پا ايستى. اين بدان سبب است که آنان [به پندار خود] گفتند: «در مورد کسانى که کتاب آسمانى ندارند، بر زيان ما راهى نيست.» و بر خدا دروغ مىبندند با اينکه خودشان [هم] مىدانند. (75) | 
| بَلَىٰ مَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ وَاتَّقَىٰ فَإِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ (76) | 
| آرى، هر که به پيمان خود وفا کند، و پرهيزگارى نمايد، بىترديد خداوند، پرهيزگاران را دوست دارد. (76) | 
| إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَأَيْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِيلًا أُولَٰئِكَ لَا خَلَاقَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَلَا يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (77) | 
| کسانى که پيمان خدا و سوگندهاى خود را به بهاى ناچيزى مىفروشند، آنان را در آخرت بهرهاى نيست؛ و خدا روز قيامت با آنان سخن نمىگويد، و به ايشان نمىنگرد، و پاکشان نمىگرداند، و عذابى دردناک خواهند داشت. (77) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |