| سوره 51 | سوره مبارکه الذاريات | صفحه 523 |
|
| كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (52) |
| همچنين هيچ پيامبري بر کساني که پيش از اينان بودند نيامد مگر اينکه گفتند: جادوگر يا ديوانه است! (52) |
| أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ (53) |
| آيا [اين اقوام] يکديگر را به اين گونه داوري [ناحق درباره پيامبرشان] سفارش کرده بودند؟! [نه] بلکه همه آنان گروهي ياغي و سرکش بودند [و اين ياوه گويي ها، محصول سرکشي و ياغي گري آنان بود.] (53) |
| فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ (54) |
| بنابراين از اين سبک مغزان باطل گو، روي برگردان [که تو اتمام حجت کردي] و شايسته سرزنش نيستي؛ (54) |
| وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ (55) |
| و پند ده؛ زيرا پند به مؤمنان سود مي دهد؛ (55) |
| وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (56) |
| و جن و انس را جز براي اينکه مرا بپرستند نيافريديم؛ (56) |
| مَا أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ (57) |
| از آنان هيچ رزقي نمي خواهم، و نمي خواهم که مرا طعام دهند. (57) |
| إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ (58) |
| بي ترديد خدا خود روزي دهنده و صاحب قدرت استوار است. (58) |
| فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ (59) |
| پس براي کساني [از قوم تو] که ستم ورزيدند، سهمي از عذاب است مانند سهم هم مسلکانشان [از امت هاي پيشين]، بنابراين شتاب در آمدن آن را نخواهند. (59) |
| فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (60) |
| پس واي بر کساني که کافر شدند از آن روزشان که به آن وعده داده مي شوند. (60) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| وَالطُّورِ (1) |
| سوگند به [کوهِ] طور، (1) |
| وَكِتَابٍ مَسْطُورٍ (2) |
| و به کتابي که نوشته شده، (2) |
| فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ (3) |
| در صفحه اي باز و گسترده، (3) |
| وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ (4) |
| و به آن خانه آباد، (4) |
| وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ (5) |
| و به آن سقف برافراشته، (5) |
| وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ (6) |
| و به آن درياي مملو و برافروخته، (6) |
| إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ (7) |
| که بي ترديد عذاب پروردگارت واقع شدني است؛ (7) |
| مَا لَهُ مِنْ دَافِعٍ (8) |
| و آن را هيچ مانع و بازدارنده اي نيست. (8) |
| يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا (9) |
| [و آن در] روزي [است] که آسمان به حرکت و لرزه اي سخت در آيد؛ (9) |
| وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا (10) |
| و کوه ها [چون گرد و غبار] سريع و تند، روان شوند. (10) |
| فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (11) |
| پس در آن روز واي بر تکذيب کنندگان! (11) |
| الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ (12) |
| همانان که با فرو رفتن [در گفتار و کردار باطل با حقايق] بازي مي کنند. (12) |
| يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا (13) |
| روزي که آنان را با خشونت و زور به سوي آتش مي رانند. (13) |
| هَٰذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ (14) |
| [و به آنان مي گويند:] اين همان آتشي است که همواره آن را تکذيب مي کرديد. (14) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |