| سوره 78 | سوره مبارکه النبا | صفحه 582 |  
  | 
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
 | 
| به نام خداوند بخشنده مهربان
 | 
| عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ (1) | 
| درباره چه چيز از يکديگر مي پرسند؟ (1) | 
| عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ (2) | 
| از آن خبر بزرگ [قيامت کبري] (2) | 
| الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ (3) | 
| که همواره درباره آن با يکديگر اختلاف دارند [که واقع مي شود يا نه؟] (3) | 
| كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (4) | 
| نه چنين است [که مي پندارند] به زودي [به حتمي بودن وقوع آن] آگاه خواهند شد. (4) | 
| ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (5) | 
| باز هم نه چنين است [که مي پندارند] به زودي [به حتمي بودن وقوع آن] آگاه خواهند شد. (5) | 
| أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا (6) | 
| آيا زمين را بستر آرامش قرار نداديم؟ (6) | 
| وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا (7) | 
| و کوه ها را ميخ هايي [براي استواري آن؟] (7) | 
| وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا (8) | 
| و شما را جفت هايي [به صورت نر و ماده] آفريديم، (8) | 
| وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا (9) | 
| و خوابتان را مايه استراحت و آرامش [و تمدّد اعصاب] قرار داديم، (9) | 
| وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا (10) | 
| و شب راپوششي (10) | 
| وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا (11) | 
| و روز را وسيله معاش مقرّر کرديم؛ (11) | 
| وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا (12) | 
| و بر فرازتان هفت آسماناستوار بنا نهاديم، (12) | 
| وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا (13) | 
| و چراغي روشن و حرارت زا پديد آورديم، (13) | 
| وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا (14) | 
| و از ابرهاي متراکم و باران زا آبي ريزان نازل کرديم (14) | 
| لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا (15) | 
| تا به وسيله آن دانه و گياه برويانيم، (15) | 
| وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا (16) | 
| و باغ هايي از درختان به هم پيچيده و انبوه بيرون آوريم. (16) | 
| إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا (17) | 
| بي ترديد روز داوري وعده گاه است. (17) | 
| يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا (18) | 
| روزي که در صور مي دمند و شما گروه گروه به عرصه محشر مي آييد، (18) | 
| وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا (19) | 
| و آسمان گشوده مي شود، پس به صورت درهايي درمي آيد. (19) | 
| وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا (20) | 
| و کوه ها را [از جاي خود] روان کنند و سرابي شوند! (20) | 
| إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا (21) | 
| بي ترديد دوزخ کمين گاه است. (21) | 
| لِلطَّاغِينَ مَآبًا (22) | 
| جايگاه بازگشت براي سرکشان و طاغيان است. (22) | 
| لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا (23) | 
| روزگاري دراز در آن بمانند. (23) | 
| لَا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا (24) | 
| در آنجا نه [آب] خنکي مي چشند و نه آشاميدني [باب طبع] (24) | 
| إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا (25) | 
| مگر آب جوشان و چرکاب و خونابه اي [از بدن دوزخيان] (25) | 
| جَزَاءً وِفَاقًا (26) | 
| پاداشي است مناسب [اعمالشان.] (26) | 
| إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا (27) | 
| اينان بودند که به [روز] حساب اميدي نداشتند، (27) | 
| وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا (28) | 
| و آيات ما را به شدت و با همه وجود انکار مي کردند (28) | 
| وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا (29) | 
| و [ما] همه چيز را [از خوبي و بدي آنان] برشمرده و در نامه اعمالشان ثبت کرده ايم. (29) | 
| فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا (30) | 
| [در قيامت به آنان مي گوييم:] پس بچشيد که هرگز جز عذاب بر شما نيفزاييم. (30) | 
 | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |