فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Traduction française du Coran

Traduction française du Coran

Chapter 37

سوره مبارکه الصافات
The Rangers, Saaffaat

Page 449
وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ (77)
et Nous fîmes de sa descendance les seuls survivants. (77)
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (78)
et Nous avons perpétué son souvenir dans la postérité, (78)
سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ (79)
Paix sur Noé dans tout l'univers! (79)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (80)
Ainsi récompensons-Nous les bienfaisants. (80)
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (81)
Il était, certes, un de Nos serviteurs croyants. (81)
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (82)
Ensuite Nous noyâmes les autres. (82)
۞ وَإِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ (83)
Du nombre de ses coreligionnaires, certes, fut Abraham. (83)
إِذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (84)
Quand il vint à son Seigneur avec un cour sain. (84)
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ (85)
Quand il dit à son père et à son peuple: «Qu'est-ce que vous adorez?» (85)
أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ (86)
Cherchez-vous dans votre égarement, des divinités en dehors d'Allah? (86)
فَمَا ظَنُّكُمْ بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (87)
Que pensez-vous du Seigneur de l'univers?» (87)
فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ (88)
Puis, il jeta un regard attentif sur les étoiles, (88)
فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ (89)
et dit: «Je suis malade». (89)
فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ (90)
Ils lui tournèrent le dos et s'en allèrent. (90)
فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (91)
Alors il se glissa vers leurs divinités et dit: «Ne mangez-vous pas? (91)
مَا لَكُمْ لَا تَنْطِقُونَ (92)
Qu'avez-vous à ne pas parler?» (92)
فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ (93)
Puis il se mit furtivement à les frapper de sa main droite. (93)
فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ (94)
Alors [les gens] vinrent à lui en courant. (94)
قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ (95)
Il [leur] dit: «Adorez-vous ce que vous-mêmes sculptez, (95)
وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ (96)
alors que c'est Allah qui vous a créés, vous et ce que vous fabriquez?» (96)
قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ (97)
Ils dirent: «Qu'on lui construise un four et qu'on le lance dans la fournaise!» (97)
فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ (98)
Ils voulurent lui jouer un mauvais tour; mais ce sont eux que Nous mîmes à bas. (98)
وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ (99)
Et il dit: «Moi, je pars vers mon Seigneur et Il me guidera. (99)
رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ (100)
Seigneur, fais-moi don d'une [progéniture] d'entre les vertueux». (100)
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ (101)
Nous lui fîmes donc la bonne annonce d'un garçon (Ismaël) longanime. (101)
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِي إِنْ شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ (102)
Puis quand celui-ci fut en âge de l'accompagner, [Abraham] dit: «O mon fils, je me vois en songe en train de t'immoler. Vois donc ce que tu en penses». (Ismaël) dit: «O mon cher père, fais ce qui t'es commandé: tu me trouveras, s'il plaît à Allah, du nombre des endurants». (102)
Last PageNext PagePage 449Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی