| سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 334 |
|
| وَكَذَٰلِكَ أَنْزَلْنَاهُ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَأَنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَنْ يُرِيدُ (16) |
| بدين‌سان قرآن را نازل کرديم، با آياتى روشنگر. و خدا هر کس را که بخواهد هدايت مى‌کند. (16) |
| إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (17) |
| خدا ميان آنان که ايمان آورده‌اند و آنان که کيش يهود يا صابئان يا نصارى يا مجوس برگزيده‌اند و آنان که مشرک شده‌اند، در روز قيامت حکم مى‌کند. زيرا او بر هر کارى ناظر است. (17) |
| أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِيرٌ مِنَ النَّاسِ ۖ وَكَثِيرٌ حَقَّ عَلَيْهِ الْعَذَابُ ۗ وَمَنْ يُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ مُكْرِمٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ ۩ (18) |
| آيا نديده‌اى که هر کس در آسمانها و هر کس که در زمين است و آفتاب و ماه و ستارگان و کوهها و درختان و جنبندگان و بسيارى از مردم خدا را سجده مى‌کنند؟ و بر بسيارى عذاب محقق شده و هر که را خدا خوار سازد، هيچ کس گراميش نمى‌دارد. زيرا خدا هر چه بخواهد همان مى‌کند. (18) |
| ۞ هَٰذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِيَابٌ مِنْ نَارٍ يُصَبُّ مِنْ فَوْقِ رُءُوسِهِمُ الْحَمِيمُ (19) |
| اين دو گروه در باره پروردگارشان به خصومت برخاسته‌اند. براى آنان که کافرند جامه‌هايى از آتش بريده‌اند و از بالا بر سرشان آب جوشان مى‌ريزد. (19) |
| يُصْهَرُ بِهِ مَا فِي بُطُونِهِمْ وَالْجُلُودُ (20) |
| بدان آب جوشان هر چه در درون شکم دارند و نيز پوستهايشان گداخته مى‌شود. (20) |
| وَلَهُمْ مَقَامِعُ مِنْ حَدِيدٍ (21) |
| و نيز براى آنهاست گرزهايى آهنين. (21) |
| كُلَّمَا أَرَادُوا أَنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِيدُوا فِيهَا وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ (22) |
| هرگاه که خواهند از آن عذاب، از آن اندوه بيرون آيند، بار ديگر آنان را بدان بازگردانند که: بچشيد عذاب آتش سوزنده را. (22) |
| إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا ۖ وَلِبَاسُهُمْ فِيهَا حَرِيرٌ (23) |
| خدا کسانى را که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده‌اند به بهشتهايى که در آن نهرها جارى است داخل مى‌سازد. در آنجا با دستبندهايى از طلا و مرواريد آراسته شوند و لباسشان از حرير است. (23) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |