| سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 334 |
|
| وَكَذَٰلِكَ أَنْزَلْنَاهُ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَأَنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَنْ يُرِيدُ (16) |
| و ما همچنين (مانند ساير کتب آسماني) اين قرآن بزرگ را به صورت آياتي روشن فرستاديم، و خدا (به اين آيات) هر که را بخواهد هدايت مي‌کند. (16) |
| إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (17) |
| البته خدا بين اهل ايمان و يهود و صابئان و نصاري و گبران و آنان که به خدا شرک آوردند محققا روز قيامت جدايي افکند (و هر کس را به جايگاه استحقاقش برد) که خدا بر (احوال و پاداش) همه موجودات عالم (بصير و) گواه است. (17) |
| أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِيرٌ مِنَ النَّاسِ ۖ وَكَثِيرٌ حَقَّ عَلَيْهِ الْعَذَابُ ۗ وَمَنْ يُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ مُكْرِمٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ ۩ (18) |
| آيا (اي هوشمند به چشم بصيرت) مشاهده نکردي که هر که در آسمانها و هر که در زمين است و خورشيد و ماه و ستارگان و کوهها و درختان و جنبندگان و بسياري از آدميان همه (با کمال شوق) به سجده خدا (و اطاعت او) مشغولند و بسياري از مردم هم (در اثر کفر و عصيان) مستوجب عذاب حق شدند؟ و هر که را خدا خوار و ذليل گرداند ديگر کسي او را عزيز و گرامي نتواند کرد که البته خدا هر چه مشيّت کامله‌اش تعلق گيرد خواهد کرد. (18) |
| ۞ هَٰذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِيَابٌ مِنْ نَارٍ يُصَبُّ مِنْ فَوْقِ رُءُوسِهِمُ الْحَمِيمُ (19) |
| اين دو گروه (مؤمن و کافر) مخالف و دشمن يکديگرند که در (دين) خداي خود باهم به جدال برخاستند، و کافران را لباسي از آتش دوزخ به قامت بريده‌اند و بر سر آنان آب سوزان جهنم فرو ريزند. (19) |
| يُصْهَرُ بِهِ مَا فِي بُطُونِهِمْ وَالْجُلُودُ (20) |
| که آنچه در درون آنهاست (از امعاء و احشاء همه) و پوست بدنشان به آن آب سوزان گداخته شود. (20) |
| وَلَهُمْ مَقَامِعُ مِنْ حَدِيدٍ (21) |
| و گرزگران و عمودهاي آهنين بر (سر) آنها مهيا باشد. (21) |
| كُلَّمَا أَرَادُوا أَنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِيدُوا فِيهَا وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ (22) |
| هرگاه خواهند از دوزخ به درآيند تا از غم و اندوه آن نجات يابند باز (فرشتگان عذاب) آنان را به دوزخ برگردانند و (گويند باز بايد) عذاب آتش سوزان را بچشيد. (22) |
| إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا ۖ وَلِبَاسُهُمْ فِيهَا حَرِيرٌ (23) |
| البته خداوند آنان را که ايمان آوردند و نيکوکار شدند همه را در بهشت‌هايي داخل گرداند که زير درختانش نهرها جاري است و در آنجا طلا و مرواريد بر دست زيور بندند و تن به جامه حرير بيارايند. (23) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |