| سوره 14 | سوره مبارکه ابراهيم | صفحه 258 |
|
| أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۚ إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ (19) |
| آيا ندانسته اى که خداوند آسمان ها و زمين را به حق آفريده است ( براى آن هدفى مقرر داشته است ) ؟ اگر بخواهد شما را از ميان مى بَرد و آفريدگانى جديد پديد مى آورَد . (19) |
| وَمَا ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ (20) |
| و اين کار بر خدا دشوار نيست . (20) |
| وَبَرَزُوا لِلَّهِ جَمِيعًا فَقَالَ الضُّعَفَاءُ لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنْتُمْ مُغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ ۚ قَالُوا لَوْ هَدَانَا اللَّهُ لَهَدَيْنَاكُمْ ۖ سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِنْ مَحِيصٍ (21) |
| در قيامت پرده ها از روى چشم ها برداشته مى شود و همه مردم درمى يابند که براى خدا آشکارند ; آن گاه ناتوانانى که پيرو مستکبران کفرپيشه بودند ، به آن گردنفرازان مى گويند : ما در دنيا پيرو بى چون و چراى شما بوديم ، آيا امروز چيزى از عذاب خدا را از ما باز مى داريد ؟ مستکبران در پاسخ مى گويند : اگر خدا ما را به رهايى از اين عذاب ره نموده بود ، ما نيز شما را به رهايى از آن راهنمايى مى کرديم ، ولى بدانيد چه بى تابى کنيم و چه شکيبايى ورزيم براى ما يکسان است ، ما را هيچ گريزگاهى نيست . (21) |
| وَقَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدْتُكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ ۖ وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطَانٍ إِلَّا أَنْ دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي ۖ فَلَا تَلُومُونِي وَلُومُوا أَنْفُسَكُمْ ۖ مَا أَنَا بِمُصْرِخِكُمْ وَمَا أَنْتُمْ بِمُصْرِخِيَّ ۖ إِنِّي كَفَرْتُ بِمَا أَشْرَكْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ ۗ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (22) |
| و چون کار به انجام رسد ، شيطان ( ابليس ) به کافران و گنهکاران مى گويد : خدا به شما وعده داد ، وعده اى راست و درست ، و به آن وفا کرد ، و من هم به شما وعده دادم ولى با شما خلاف کردم ، و من بر شما هيچ تسلّطى نداشتم ، نه بر خودتان چيره بودم و نه بر خِردهايتان ، فقط شما را به کفر و نافرمانى خدا فراخواندم و شما دعوتم را پذيرفتيد ; پس مرا سرزنش نکنيد و خود را سرزنش کنيد که به اختيار خود از من پيروى کرديد ; نه من فريادرس شما هستم و نه شما فريادرس من . من منکر آن بودم که مرا پيش از اين ، در حيات دنيا شريک خدا گيريد ; به يقين ستمکاران عذابى دردناک دارند . (22) |
| وَأُدْخِلَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ ۖ تَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلَامٌ (23) |
| و کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده اند به بوستان هايى آکنده از درختان که از زير آنها نهرها روان است درآورده مى شوند ، در حالى که به اذن پروردگارشان در آن جا جاودانه خواهند بود ، و درودشان در آن جا سلام است . (23) |
| أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاءِ (24) |
| آيا ندانسته اى که خداوند گواهى به توحيد را چگونه مَثَل زده است ؟ او سخن پاک ( گواهى به توحيد ) را به درختى پاک که ريشه اش در زمين استوار و شاخه هايش در آسمان است تشبيه کرده است . (24) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |