| سوره 61 | سوره مبارکه الصف | صفحه 552 |
|
| وَإِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ ۖ فَلَمَّا جَاءَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا هَٰذَا سِحْرٌ مُبِينٌ (6) |
| و [ياد کن] زمانى را که عيسى بن مريم گفت: اى بنى اسرائيل! همانا من فرستاده خداوند به سوى شما هستم، در حالى که تورات را که پيش از من بوده است تصديق مى کنم، و به رسولى که بعد از من مى آيد و نامش احمد است بشارت مى دهم; پس چون با دليل هاى روشن نزدشان آمد، گفتند: اين سحرى است آشکار. (6) |
| وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُوَ يُدْعَىٰ إِلَى الْإِسْلَامِ ۚ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (7) |
| و کيست ظالم تر از آن کس که با وجود اين که به اسلام دعوت مى شود به خدا دروغ مى بندد؟ و خداوند ظالمان را هدايت نمى کند. (7) |
| يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ (8) |
| مى خواهند نور خدا را با دهان هاشان خاموش کنند، و حال آن که خداوند کامل کننده نور خويش است، هر چند کافران خوش نداشته باشند. (8) |
| هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ (9) |
| او است آن که رسول خود را با هدايت و دين حق فرستاد تا آن را بر همه اديان غالب گرداند، هر چند مشرکان خوش نداشته باشند. (9) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَىٰ تِجَارَةٍ تُنْجِيكُمْ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ (10) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد! آيا شما را راهنمايى کنم به تجارتى که از عذابى دردآور نجاتتان مى دهد؟ (10) |
| تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (11) |
| به خدا و رسولش ايمان مى آوريد و در راه خداوند با نيروهاى مالى و بدنى خود جهاد مى کنيد؟ اين براى شما بهتر است اگر بدانيد. (11) |
| يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَيُدْخِلْكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (12) |
| تا گناهانتان را بيامرزد و شما را به بهشت هايى درآورد که از پايين آنها نهرها جريان دارد، و در مسکن هايى دلپذير، در بهشت هاى عدن [جاى دهد]; اين است آن کاميابى بزرگ. (12) |
| وَأُخْرَىٰ تُحِبُّونَهَا ۖ نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ وَفَتْحٌ قَرِيبٌ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ (13) |
| و کاميابى ديگرى که آن را دوست مى داريد: نصرتى [بزرگ] و فتحى نزديک از جانب خداوند است، و به مؤمنان بشارت بده. (13) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصَارَ اللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّينَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ ۖ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ ۖ فَآمَنَتْ طَائِفَةٌ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَكَفَرَتْ طَائِفَةٌ ۖ فَأَيَّدْنَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَىٰ عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظَاهِرِينَ (14) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد! ياوران خدا باشيد، همان گونه که عيسى بن مريم به حواريّين گفت: ياوران من در راه خدا چه کسان اند؟ حواريّين گفتند: ما ياوران خداييم، پس گروهى از بنى اسرائيل ايمان آوردند و گروه کافر شدند، پس کسانى را که ايمان آوردند در برابر دشمنانشان تقويت کرديم و در نتيجه آنان غالب شدند. (14) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |