| سوره 35 | سوره مبارکه فاطر | صفحه 436 |
|
| وَمَا يَسْتَوِي الْبَحْرَانِ هَٰذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَهَٰذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ ۖ وَمِنْ كُلٍّ تَأْكُلُونَ لَحْمًا طَرِيًّا وَتَسْتَخْرِجُونَ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا ۖ وَتَرَى الْفُلْكَ فِيهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (12) |
| و دو دريا مساوى نيستند اين يکى شيرينِ خوشکام و آبش گواراست و آن يکى شور و تلخ است و از هر يک گوشتى تازه مى خوريد و زيورى استخراج مى کنيد که آن را مى پوشيد و کشتى ها را در آن، شکافنده آب مى بينى تا شما [در طلب معاش] از فضل او بجوييد و شايد سپاس گزارى کنيد. (12) |
| يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُسَمًّى ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ ۚ وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ مَا يَمْلِكُونَ مِنْ قِطْمِيرٍ (13) |
| شب را در روز فرو مى برد و روز را در شب فرو مى برد و خورشيد و ماه را مسخّر کرده است که هر يک براى مدّتى معيّن سير مى کنند. اين است خدا پروردگار شما، فرمانروايى فقط براى او است و آنها که جز او [به عنوان معبود] مى خوانيد [حتّى] مالک لفّافه هسته خرمايى نيستند. (13) |
| إِنْ تَدْعُوهُمْ لَا يَسْمَعُوا دُعَاءَكُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَكُمْ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْ ۚ وَلَا يُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِيرٍ (14) |
| اگر آنها را بخوانيد خواندن شما را نمى شنوند و اگر [به فرض محال] بشنوند شما را اجابت نمى کنند و روز قيامت شرک شما را انکار مى کنند و هيچ کس مانند [خداى] آگاه تو را خبردار نمى کند. (14) |
| ۞ يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ ۖ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (15) |
| اى مردم! شماييد نيازمندان به خدا و خداوند خود بى نياز و ستوده است. (15) |
| إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ (16) |
| اگر بخواهد شما را مى برد و خلق تازه اى مى آورد. (16) |
| وَمَا ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ (17) |
| و اين بر خدا دشوار نيست. (17) |
| وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ۚ وَإِنْ تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَىٰ حِمْلِهَا لَا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْءٌ وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَىٰ ۗ إِنَّمَا تُنْذِرُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ ۚ وَمَنْ تَزَكَّىٰ فَإِنَّمَا يَتَزَكَّىٰ لِنَفْسِهِ ۚ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ (18) |
| و هيچ گنه بارى، بار گناه ديگرى را برنمى دارد و اگر گران بارى دعوت کند که از بارش بردارند، چيزى از آن برداشته نمى شود اگرچه [دعوت شونده ]خويشاوند باشد. تو فقط به کسانى مى توانى اخطار [مؤثّر] بکنى که در پنهانى از پروردگارشان مى ترسند و نماز را بر پا مى دارند و هر کس [از گناه ]پاکيزه شود فقط به سود خودش پاکيزه مى شود و بازگشت فقط به سوى خدا است. (18) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |