| سوره 5 | سوره مبارکه المائدة | صفحه 111 |
|
| وَقَالَتِ الْيَهُودُ وَالنَّصَارَىٰ نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّهِ وَأَحِبَّاؤُهُ ۚ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ ۖ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ ۚ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ (18) |
| و يهود و نصارى گفتند: ما فرزندان خدا و محبوبان او هستيم، بگو: پس چرا شما را به سبب گناهانتان عذاب مى کند؟ [نه ]بلکه شما بشرى هستيد از جنس کسانى که خلق کرده است. هر که را بخواهد مى آمرزد و هر که را بخواهد عذاب مى کند، و فرمانروايى آسمان ها و زمين و آنچه ميان آن دو هست مختصّ خداست، و بازگشت [همه ]فقط به سوى او است. (18) |
| يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلَىٰ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ أَنْ تَقُولُوا مَا جَاءَنَا مِنْ بَشِيرٍ وَلَا نَذِيرٍ ۖ فَقَدْ جَاءَكُمْ بَشِيرٌ وَنَذِيرٌ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (19) |
| اى اهل کتاب! همانا رسول ما پس از فترتى از رسولان به سوى شما آمده است در حالى که [حقايق را ]براى شما بيان مى کند تا نگوييد: بشارت دهنده و اخطار کننده اى براى ما نيامد. بى ترديد بشارت دهنده و اخطار کننده اى براى شما آمده است. و خدا بر هر چيزى تواناست. (19) |
| وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَعَلَ فِيكُمْ أَنْبِيَاءَ وَجَعَلَكُمْ مُلُوكًا وَآتَاكُمْ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَدًا مِنَ الْعَالَمِينَ (20) |
| و [ياد کن ]وقتى را که موسى به قوم خود گفت: اى قوم من! نعمت هاى خدا را بر خودتان به ياد آوريد آن گاه که در ميان شما پيامبرانى قرار داد و شما را فرمانروا گردانيد، و آنچه را به هيچ کس از جهانيان نداده بود به شما داد. (20) |
| يَا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَرْتَدُّوا عَلَىٰ أَدْبَارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خَاسِرِينَ (21) |
| اى قوم من! به اين سرزمين مقدّس که خدا براى شما مقرّر داشته است در آييد و عقبگرد نکنيد که زيانکار شويد. (21) |
| قَالُوا يَا مُوسَىٰ إِنَّ فِيهَا قَوْمًا جَبَّارِينَ وَإِنَّا لَنْ نَدْخُلَهَا حَتَّىٰ يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنَّا دَاخِلُونَ (22) |
| گفتند: اى موسى! در آنجا مردمى زورگو هستند و ما هرگز وارد آن جا نمى شويم تا آن ها را از آنجا بيرون بردند پس اگر از آنجا بيرون بروند قطعاً ما وارد خواهيم شد. (22) |
| قَالَ رَجُلَانِ مِنَ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُوا عَلَيْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَتَوَكَّلُوا إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (23) |
| دو مرد که خدا بر آنها انعام کرده بود و از کسانى بودند که [از خدا ]مى ترسند گفتند: از اين دروازه بر آنان درآييد، که هر گاه از آن در آييد قطعاً شما پيروز خواهيد بود; و اگر مؤمنيد، فقط بر خدا توکّل کنيد. (23) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |