| سوره 87 | سوره مبارکه الاعلى | صفحه 592 |
|
| بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (16) |
| ليکن [شما] زندگى دنيا را بر مى‌گزينيد؛ (16) |
| وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ (17) |
| با آنکه [جهان] آخرت نيکوتر و پايدارتر است. (17) |
| إِنَّ هَٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ (18) |
| قطعاً در صحيفه‌هاى گذشته اين [معنى] هست، (18) |
| صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ (19) |
| صحيفه‌هاى ابراهيم و موسى. (19) |
| سوره 88 | سوره مبارکه الغاشية | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ (1) |
| آيا خبر «غاشيه» به تو رسيده است؟ (1) |
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ (2) |
| در آن روز، چهره‌هايى زبونند، (2) |
| عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ (3) |
| که تلاش کرده، رنج [بيهوده] برده‌اند. (3) |
| تَصْلَىٰ نَارًا حَامِيَةً (4) |
| [ناچار] در آتشى سوزان درآيند. (4) |
| تُسْقَىٰ مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ (5) |
| از چشمه‌اى داغ نوشانيده شوند. (5) |
| لَيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِيعٍ (6) |
| خوراکى جز خار خشک ندارند، (6) |
| لَا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِنْ جُوعٍ (7) |
| [که] نه فربه کند، و نه گرسنگى را باز دارد. (7) |
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ (8) |
| در آن روز، چهره‌هايى شادابند. (8) |
| لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ (9) |
| از کوشش خود خشنودند. (9) |
| فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ (10) |
| در بهشت برين‌اند. (10) |
| لَا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً (11) |
| سخن بيهوده‌اى در آنجا نشنوند. (11) |
| فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ (12) |
| در آن، چشمه‌اى روان باشد. (12) |
| فِيهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ (13) |
| تختهايى بلند در آنجاست. (13) |
| وَأَكْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ (14) |
| و قدحهايى نهاده شده. (14) |
| وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ (15) |
| و بالشهايى پهلوى هم [چيده]. (15) |
| وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ (16) |
| و فرشهايى [زربفت] گسترده. (16) |
| أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ (17) |
| آيا به شتر نمى‌نگرند که چگونه آفريده شده؟ (17) |
| وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ (18) |
| و به آسمان که چگونه برافراشته شده؟ (18) |
| وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ (19) |
| و به کوه‌ها که چگونه برپا داشته شده؟ (19) |
| وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ (20) |
| و به زمين که چگونه گسترده شده است؟ (20) |
| فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ (21) |
| پس تذکر ده که تو تنها تذکردهنده‌اى. (21) |
| لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ (22) |
| بر آنان تسلّطى ندارى، (22) |
| إِلَّا مَنْ تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ (23) |
| مگر کسى که روى بگرداند و کفر ورزد، (23) |
| فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ (24) |
| که خدا او را به آن عذاب بزرگتر عذاب کند. (24) |
| إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ (25) |
| در حقيقت، بازگشت آنان به سوى ماست، (25) |
| ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُمْ (26) |
| آنگاه حساب [خواستن از] آنان به عهده ماست. (26) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |