| سوره 69 | سوره مبارکه الحاقة | صفحه 568 |
|
| فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ (35) |
| از اين رو امروز هم در اينجا يار مهرباني ندارد، (35) |
| وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ (36) |
| و نه طعامي، جز از چرک و خون! (36) |
| لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ (37) |
| غذايي که جز خطاکاران آن را نميخورند! (37) |
| فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ (38) |
| سوگند به آنچه ميبينيد، (38) |
| وَمَا لَا تُبْصِرُونَ (39) |
| و آنچه نميبينيد، (39) |
| إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (40) |
| که اين قرآن گفتار رسول بزرگواري است، (40) |
| وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ۚ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ (41) |
| و گفته شاعري نيست، اما کمتر ايمان مي آوريد! (41) |
| وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ۚ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ (42) |
| و نه گفته کاهني، هر چند کمتر متذکر ميشويد! (42) |
| تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ (43) |
| کلامي است که از سوي پروردگار عالميان نازل شده است! (43) |
| وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ (44) |
| اگر او سخني دروغ بر ما ميبست، (44) |
| لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ (45) |
| ما او را با قدرت ميگرفتيم، (45) |
| ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ (46) |
| سپس رگ قلبش را قطع ميکرديم، (46) |
| فَمَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ (47) |
| و هيچ کس از شما نميتوانست از (مجازات) او مانع شود! (47) |
| وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ (48) |
| و آن مسلما تذکري براي پرهيزگاران است! (48) |
| وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْكُمْ مُكَذِّبِينَ (49) |
| و ما ميدانيم که بعضي از شما (آن را) تکذيب ميکنيد! (49) |
| وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ (50) |
| و آن مايه حسرت کافران است! (50) |
| وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ (51) |
| و آن يقين خالص است! (51) |
| فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (52) |
| حال که چنين است به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوي! (52) |
| سوره 70 | سوره مبارکه المعارج | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
| سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ (1) |
| تقاضاکننده اي تقاضاي عذابي کرد که واقع شد! (1) |
| لِلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ (2) |
| اين عذاب مخصوص کافران است، و هيچ کس نميتواند آن را دفع کند، (2) |
| مِنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ (3) |
| از سوي خداوند ذي المعارج [= خداوندي که فرشتگانش بر آسمانها صعود و عروج ميکنند]! (3) |
| تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ (4) |
| فرشتگان و روح [= فرشته مقرب خداوند] بسوي او عروج ميکنند در آن روزي که مقدارش پنجاه هزار سال است! (4) |
| فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا (5) |
| پس صبر جميل پيشه کن، (5) |
| إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا (6) |
| زيرا آنها آن روز را دور ميبينند، (6) |
| وَنَرَاهُ قَرِيبًا (7) |
| و ما آن را نزديک ميبينيم! (7) |
| يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ (8) |
| همان روز که آسمان همچون فلز گداخته ميشود، (8) |
| وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ (9) |
| و کوه ها مانند پشم رنگين متلاشي خواهد بود، (9) |
| وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا (10) |
| و هيچ دوست صميمي سراغ دوستش را نميگيرد! (10) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |