| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 97 |
|
| ۞ لَا خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِنْ نَجْوَاهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلَاحٍ بَيْنَ النَّاسِ ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا (114) |
| در بسياري از سخنان درگوشي (و جلسات محرمانه) آنها، خير و سودي نيست، مگر کسي که (به اين وسيله،) امر به کمک به ديگران، يا کار نيک، يا اصلاح در ميان مردم کند، و هر کس براي خشنودي پروردگار چنين کند، پاداش بزرگي به او خواهيم داد. (114) |
| وَمَنْ يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَىٰ وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّىٰ وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا (115) |
| کسي که بعد از آشکار شدن حق، با پيامبر مخالفت کند، و از راهي جز راه مومنان پيروي نمايد، ما او را به همان راه که ميرود ميبريم، و به دوزخ داخل ميکنيم، و جايگاه بدي دارد. (115) |
| إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا (116) |
| خداوند، شرک به او را نمي آمرزد، (ولي) کمتر از آن را براي هر کس بخواهد (و شايسته بداند) مي آمرزد. و هر کس براي خدا همتايي قرار دهد، در گمراهي دوري افتاده است. (116) |
| إِنْ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلَّا إِنَاثًا وَإِنْ يَدْعُونَ إِلَّا شَيْطَانًا مَرِيدًا (117) |
| آنچه غير از خدا ميخوانند، فقط بتهايي است (بيروح)، که هيچ اثري ندارد، و (يا) شيطان سرکش و ويرانگر است. (117) |
| لَعَنَهُ اللَّهُ ۘ وَقَالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبَادِكَ نَصِيبًا مَفْرُوضًا (118) |
| خدا او را از رحمت خويش دور ساخته، و او گفته است: (از بندگان تو، سهم معيني خواهم گرفت! (118) |
| وَلَأُضِلَّنَّهُمْ وَلَأُمَنِّيَنَّهُمْ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذَانَ الْأَنْعَامِ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللَّهِ ۚ وَمَنْ يَتَّخِذِ الشَّيْطَانَ وَلِيًّا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُبِينًا (119) |
| و آنها را گمراه ميکنم! و به آرزوها سرگرم ميسازم! و به آنان دستور ميدهم که (اعمال خرافي انجام دهند، و) گوش چهارپايان را بشکافند، و آفرينش پاک خدايي را تغيير دهند! (و فطرت توحيد را به شرک بيالايند!)) و هر کس، شيطان را به جاي خدا ولي خود برگزيند، زيان آشکاري کرده است. (119) |
| يَعِدُهُمْ وَيُمَنِّيهِمْ ۖ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلَّا غُرُورًا (120) |
| شيطان به آنها وعده ها(ي دروغين) ميدهد، و به آرزوها، سرگرم ميسازد، در حالي که جز فريب و نيرنگ، به آنها وعده نميدهد. (120) |
| أُولَٰئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَلَا يَجِدُونَ عَنْهَا مَحِيصًا (121) |
| آنها [= پيروان شيطان] جايگاهشان جهنم است، و هيچ راه فراري ندارند. (121) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |