| | سوره 89 | سوره مبارکه الفجر | صفحه 593 | 
 | 
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | 
| به نام خداوند بخشنده بخشايشگر | 
| وَالْفَجْرِ (1) | 
| به سپيده دم سوگند، (1) | 
| وَلَيَالٍ عَشْرٍ (2) | 
| و به شبهاي دهگانه، (2) | 
| وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ (3) | 
| و به زوج و فرد، (3) | 
| وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ (4) | 
| و به شب، هنگامي که (به سوي روشنايي روز) حرکت ميکند سوگند (که پروردگارت در کمين ظالمان است)! (4) | 
| هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ (5) | 
| آيا در آنچه گفته شد، سوگند مهمي براي صاحبان خرد نيست؟! (5) | 
| أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ (6) | 
| آيا نديدي پروردگارت با قوم (عاد) چه کرد؟! (6) | 
| إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ (7) | 
| و با آن شهر (ارم) باعظمت، (7) | 
| الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ (8) | 
| همان شهري که مانندش در شهرها آفريده نشده بود! (8) | 
| وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ (9) | 
| و قوم (ثمود) که صخره هاي عظيم را از (کنار) دره ميبريدند (و از آن خانه و کاخ ميساختند)! (9) | 
| وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ (10) | 
| و فرعوني که قدرتمند و شکنجهگر بود، (10) | 
| الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ (11) | 
| همان اقوامي که در شهرها طغيان کردند، (11) | 
| فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ (12) | 
| و فساد فراوان در آنها به بار آوردند، (12) | 
| فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ (13) | 
| به همين سبب خداوند تازيانه عذاب را بر آنان فرو ريخت! (13) | 
| إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ (14) | 
| به يقين پروردگار تو در کمينگاه (ستمگران) است! (14) | 
| فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ (15) | 
| اما انسان هنگامي که پروردگارش او را براي آزمايش، اکرام ميکند و نعمت ميبخشد (مغرور ميشود و) ميگويد: (پروردگارم مرا گرامي داشته است!) (15) | 
| وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ (16) | 
| و اما هنگامي که براي امتحان، روزيش را بر او تنگ ميگيرد (مايوس ميشود و) ميگويد: (پروردگارم مرا خوار کرده است!) (16) | 
| كَلَّا ۖ بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ (17) | 
| چنان نيست که شما ميپنداريد، شما يتيمان را گرامي نميداريد، (17) | 
| وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ (18) | 
| و يکديگر را بر اطعام مستمندان تشويق نميکنيد، (18) | 
| وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَمًّا (19) | 
| و ميراث را (از راه مشروع و نامشروع) جمع کرده ميخوريد، (19) | 
| وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا (20) | 
| و مال و ثروت را بسيار دوست داريد (و بخاطر آن گناهان زيادي مرتکب ميشويد)! (20) | 
| كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا (21) | 
| چنان نيست که آنها ميپندارند! در آن هنگام که زمين سخت در هم کوبيده شود، (21) | 
| وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا (22) | 
| و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند، (22) | 
| وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّكْرَىٰ (23) | 
| و در آن روز جهنم را حاضر ميکنند، (آري) در آن روز انسان متذکر ميشود، اما اين تذکر چه سودي براي او دارد؟! (23) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |