| سوره 67 | سوره مبارکه الملك | صفحه 562 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
| تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (1) |
| پربرکت و زوالناپذير است کسي که حکومت جهان هستي به دست اوست، و او بر هر چيز تواناست. (1) |
| الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ (2) |
| آن کس که مرگ و حيات را آفريد تا شما را بيازمايد که کدام يک از شما بهتر عمل ميکنيد، و او شکستناپذير و بخشنده است. (2) |
| الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ۖ مَا تَرَىٰ فِي خَلْقِ الرَّحْمَٰنِ مِنْ تَفَاوُتٍ ۖ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَىٰ مِنْ فُطُورٍ (3) |
| همان کسي که هفت آسمان را بر فراز يکديگر آفريد، در آفرينش خداوند رحمان هيچ تضاد و عيبي نميبيني! بار ديگر نگاه کن، آيا هيچ شکاف و خللي مشاهده ميکني؟! (3) |
| ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنْقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِيرٌ (4) |
| بار ديگر (به عالم هستي) نگاه کن، سرانجام چشمانت (در جستجوي خلل و نقصان ناکام مانده) به سوي تو باز ميگردد در حالي که خسته و ناتوان است! (4) |
| وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِلشَّيَاطِينِ ۖ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ (5) |
| ما آسمان پايين (نزديک) را با چراغهاي فروزاني زينت بخشيديم، و آنها [= شهابها ] را تيرهايي براي شياطين قرار داديم، و براي آنان عذاب آتش فروزان فراهم ساختيم! (5) |
| وَلِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (6) |
| و براي کساني که به پروردگارشان کافر شدند عذاب جهنم است، و بد فرجامي است! (6) |
| إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ (7) |
| هنگامي که در آن افکنده شوند صداي وحشتناکي از آن ميشنوند، و اين در حالي است که پيوسته ميجوشد! (7) |
| تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ ۖ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ (8) |
| نزديک است (دوزخ) از شدت غضب پاره پاره شود، هر زمان که گروهي در آن افکنده ميشوند، نگهبانان دوزخ از آنها ميپرسند: (مگر بيمدهنده الهي به سراغ شما نيامد؟!) (8) |
| قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ (9) |
| ميگويند: (آري، بيمدهنده به سراغ ما آمد، ولي ما او را تکذيب کرديم و گفتيم: خداوند هرگز چيزي نازل نکرده، و شما در گمراهي بزرگي هستيد!) (9) |
| وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ (10) |
| و ميگويند: (اگر ما گوش شنوا داشتيم يا تعقل ميکرديم، در ميان دوزخيان نبوديم!) (10) |
| فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقًا لِأَصْحَابِ السَّعِيرِ (11) |
| اينجاست که به گناه خود اعتراف ميکنند، دور باشند دوزخيان از رحمت خدا! (11) |
| إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ (12) |
| (اما) کساني که از پروردگارشان در نهان ميترسند، مسلما آمرزش و پاداش بزرگي دارند! (12) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |