| | سوره 78 | سوره مبارکه النبا | صفحه 582 | 
 | 
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | 
| به نام خداوند بخشنده مهربان | 
| عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ (1) | 
| (مردم) از چه خبر مهمي پرسش و گفتگو ميکنند؟ (1) | 
| عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ (2) | 
| از خبر بزرگ (قيامت). (2) | 
| الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ (3) | 
| که در آن با هم به جدال و اختلاف کلمه برخاستند. (3) | 
| كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (4) | 
| چنين نيست (که منکران پنداشتهاند) به زودي (به وقت مرگ) خواهند دانست. (4) | 
| ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (5) | 
| و باز چنين نيست (که منکران پنداشتهاند) البته به زودي آگاه ميشوند. (5) | 
| أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا (6) | 
| آيا ما زمين را مهد آسايش خلق نگردانيديم؟ (6) | 
| وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا (7) | 
| و کوهها را عماد و نگهبان آن نساختيم؟ (7) | 
| وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا (8) | 
| و شما را جفت (زن و مرد) آفريديم. (8) | 
| وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا (9) | 
| و خواب را براي شما مايه (قوم حيات و) استراحت قرار داديم. (9) | 
| وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا (10) | 
| و (پرده سياه) شب را ساتر (احوال خلق) گردانيديم. (10) | 
| وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا (11) | 
| و روز روشن را براي تحصيل معاش آنان مقرر داشتيم. (11) | 
| وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا (12) | 
| و بر فراز شما هفت آسمان محکم بنا کرديم. (12) | 
| وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا (13) | 
| و چراغي (چون خورشيد) رخشان بر افروختيم. (13) | 
| وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا (14) | 
| و از فشار و تراکم ابرها آب باران فرو ريختيم. (14) | 
| لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا (15) | 
| تا بدان آب، دانه و گياه رويانيم. (15) | 
| وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا (16) | 
| و باغهاي پر درخت (و انواع ميوهها) پديد آوريم. (16) | 
| إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا (17) | 
| همانا روز فصل (يعني روز قيامت که در آن فصل خصومتها شود) وعده گاه خلق است. (17) | 
| يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا (18) | 
| آن روزي که در صور بدمند (تا مردگان زنده شوند) و فوج فوج (به محشر) در آييد. (18) | 
| وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا (19) | 
| و درهاي آسمان به ابواب مختلف گشوده شود (تا هر فوجي از دري شتابند). (19) | 
| وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا (20) | 
| و کوهها را به گردش آرند تا به مانند سراب گردد. (20) | 
| إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا (21) | 
| همانا دوزخ کمينگاه (کافران و بد کاران) است. (21) | 
| لِلطَّاغِينَ مَآبًا (22) | 
| آن دوزخ جايگاه مردم سرکش ستمکار است. (22) | 
| لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا (23) | 
| که در آن قرنها بمانند (و عذاب کشند). (23) | 
| لَا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا (24) | 
| هرگز در آنجا هيچ هوي خنک و شراب (طهور) نياشامند. (24) | 
| إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا (25) | 
| مگر آبي پليد و سوزان که حميم و غسّاق جهنم است به آنها دهند. (25) | 
| جَزَاءً وِفَاقًا (26) | 
| کيفري که با اعمال آنها موافق است. (26) | 
| إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا (27) | 
| زيرا آنها به حقيقت اميد به روز حساب نداشتند. (27) | 
| وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا (28) | 
| و آيات ما را سخت تکذيب کردند. (28) | 
| وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا (29) | 
| و حال آنکه حساب هر چيزي را ما در کتابي (به احصاء و شماره) رقم کردهايم. (29) | 
| فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا (30) | 
| پس بچشيد (کيفر تکذيب و بدکاري را) که هرگز بر شما چيزي جز رنج و عذاب دوزخ نيفزاييم. (30) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |