| سوره 55 | سوره مبارکه الرحمن | صفحه 532 |
|
| رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ (17) |
| پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است. (17) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (18) |
| پس کداميک از نعمت هاي پروردگارتان را انکار مي کنيد؟ (18) |
| مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ (19) |
| دو درياي [شيرين و شور] را روان ساخت در حالي که همواره باهم تلاقي و برخورد دارند؛ (19) |
| بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا يَبْغِيَانِ (20) |
| [ولي] ميان آن دو حايلي است که به هم تجاوز نمي کنند [درنتيجه باهم مخلوط نمي شوند!] (20) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (21) |
| پس کداميک از نعمت هاي پروردگارتان را انکار مي کنيد؟ (21) |
| يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ (22) |
| از آن دو دريا لؤلؤ و مرجان بيرون مي آيد. (22) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (23) |
| پس کداميک از نعمت هاي پروردگارتان را انکار مي کنيد؟ (23) |
| وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ (24) |
| و او را در دريا کشتي هاي بادبان برافراشته چون کوه هاست. (24) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (25) |
| پس کداميک از نعمت هاي پروردگارتان را انکار مي کنيد؟ (25) |
| كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ (26) |
| همه آنان که روي اين زمين هستند، فاني مي شوند. (26) |
| وَيَبْقَىٰ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ (27) |
| و تنها ذات باشکوه و ارجمند پروردگارت باقي مي ماند. (27) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (28) |
| پس کداميک از نعمت هاي پروردگارتان را انکار مي کنيد؟ (28) |
| يَسْأَلُهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ (29) |
| هر که در آسمان ها و زمين است از او درخواست [حاجت] مي کند، او هر روز در کاري است. (29) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (30) |
| پس کداميک از نعمت هاي پروردگارتان را انکار مي کنيد؟ (30) |
| سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلَانِ (31) |
| اي انس و جن! به زودي به [حساب] شما مي پردازيم. (31) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (32) |
| پس کداميک از نعمت هاي پروردگارتان را انکار مي کنيد؟ (32) |
| يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا ۚ لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ (33) |
| اي گروه جن و انس! اگر مي توانيد از کرانه ها و نواحي آسمان ها و زمين بيرون رويد، پس بيرون رويد؛ نمي توانيد بيرون رويد مگر با نوعي توانايي و قدرت. (33) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (34) |
| پس کداميک از نعمت هاي پروردگارتان را انکار مي کنيد؟ (34) |
| يُرْسَلُ عَلَيْكُمَا شُوَاظٌ مِنْ نَارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنْتَصِرَانِ (35) |
| بر شما شعله هايي از آتش بي دود و دود آتش آلود فرستاده خواهد شد، در نتيجه نمي توانيد يکديگر را [براي دفع عذاب] ياري دهيد! (35) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (36) |
| پس کداميک از نعمت هاي پروردگارتان را انکار مي کنيد؟ (36) |
| فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ (37) |
| و ناگهان آسمان بشکافد و چون چرمي سرخ رنگ و گلگون شود. (37) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (38) |
| پس کداميک از نعمت هاي پروردگارتان را انکار مي کنيد؟ (38) |
| فَيَوْمَئِذٍ لَا يُسْأَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَلَا جَانٌّ (39) |
| پس در آن روز [به علت سرعت فوق العاده حسابرسي و روشن بودن همه امور] هيچ انس و جنّي را از گناهش نپرسند. (39) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (40) |
| پس کداميک از نعمت هاي پروردگارتان را انکار مي کنيد؟ (40) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |