| سوره 24 | سوره مبارکه النور | صفحه 356 |
|
| يُقَلِّبُ اللَّهُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِأُولِي الْأَبْصَارِ (44) |
| خدا شب و روز را [دگرگون و] جابجا مي کند؛ مسلماً در اين دگرگوني و جابجايي عبرتي براي صاحبان بصيرت است. (44) |
| وَاللَّهُ خَلَقَ كُلَّ دَابَّةٍ مِنْ مَاءٍ ۖ فَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلَىٰ بَطْنِهِ وَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلَىٰ رِجْلَيْنِ وَمِنْهُمْ مَنْ يَمْشِي عَلَىٰ أَرْبَعٍ ۚ يَخْلُقُ اللَّهُ مَا يَشَاءُ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (45) |
| و خدا هر جنبده اي را از آبي [که به صورت نطفه بود] آفريد، پس گروهي از آنها بر شکمشان راه مي روند، و برخي از آنها به روي دو پا حرکت مي کنند، و بعضي از آنها به روي چهار پا راه مي روند. خدا آنچه را بخواهد مي آفريند؛ مسلماً خدا بر هر کاري تواناست. (45) |
| لَقَدْ أَنْزَلْنَا آيَاتٍ مُبَيِّنَاتٍ ۚ وَاللَّهُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (46) |
| همانا آياتي روشن نازل کرديم؛ و خدا هر که را بخواهد به راهي راست راهنمايي مي کند. (46) |
| وَيَقُولُونَ آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِالرَّسُولِ وَأَطَعْنَا ثُمَّ يَتَوَلَّىٰ فَرِيقٌ مِنْهُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ ۚ وَمَا أُولَٰئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ (47) |
| و مي گويند: به خدا و اين پيامبر ايمان آورديم و اطاعت کرديم، سپس گروهي از آنان پس از اين [اعتراف] روي مي گردانند، و اينان مؤمن [واقعي] نيستند. (47) |
| وَإِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِنْهُمْ مُعْرِضُونَ (48) |
| و زماني که آنان را به سوي خدا و پيامبرش مي خوانند تا [نسبت به اختلافاتي که دارند] ميانشان داوري کند، ناگهان گروهي از آنان روي گردان مي شوند. (48) |
| وَإِنْ يَكُنْ لَهُمُ الْحَقُّ يَأْتُوا إِلَيْهِ مُذْعِنِينَ (49) |
| ولي اگر [بفهمند که] داوري حق به سود آنان مي باشد، مطيعانه به سوي آن آيند. (49) |
| أَفِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَمِ ارْتَابُوا أَمْ يَخَافُونَ أَنْ يَحِيفَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَرَسُولُهُ ۚ بَلْ أُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (50) |
| آيا در دل هايشان بيماري [نفاق] است يا [در دين خدا] شک کرده اند يا مي ترسند که خدا و پيامبرش بر آنان ستم کند؟ [چنين نيست] بلکه اينان خود ستمکارند. (50) |
| إِنَّمَا كَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِينَ إِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ أَنْ يَقُولُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (51) |
| گفتار مؤمنان هنگامي که آنان را به سوي خدا و پيامبرش مي خوانند تا ميانشان داوري کند، فقط اين است که مي گويند: شنيديم و اطاعت کرديم و اينانند که رستگارند. (51) |
| وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَخْشَ اللَّهَ وَيَتَّقْهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ (52) |
| و کساني که از خدا و پيامبرش اطاعت کنند و از خدا بترسند و از او پروا نمايند، پس آنان همان کاميابانند. (52) |
| ۞ وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِنْ أَمَرْتَهُمْ لَيَخْرُجُنَّ ۖ قُلْ لَا تُقْسِمُوا ۖ طَاعَةٌ مَعْرُوفَةٌ ۚ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (53) |
| و با سخت ترين سوگندهايشان به خدا سوگند خوردند که اگر به آنان [براي بيرون رفتن به سوي جهاد] فرمان دهي حتماً بيرون مي روند، بگو: سوگند نخوريد، [آنچه بر شما واجب است] اطاعت پسنديده است [نه سوگند]، به يقين خدا به آنچه انجام مي دهيد، آگاه است. (53) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |