| سوره 51 | سوره مبارکه الذاريات | صفحه 523 |
|
| كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (52) |
| بدين سان بر آنهايى که از اين پيش بودند پيامبرى مبعوث نشد جز آنکه گفتند: جادوگرى است، يا ديوانهاى است. (52) |
| أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ (53) |
| آيا بدين کار يکديگر را وصيت کرده بودند؟ نه، خود مردمى طاغى بودند. (53) |
| فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ (54) |
| پس، از آنها رويگردان شو. کس تو را ملامت نخواهد کرد. (54) |
| وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ (55) |
| اندرز بده که اندرز، مؤمنان را سودمند افتد. (55) |
| وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (56) |
| جن و انس را جز براى پرستش خود نيافريدهام. (56) |
| مَا أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ (57) |
| از آنها رزقى نمىخواهم و نمىخواهم که مرا اطعام کنند. (57) |
| إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ (58) |
| خداست روزىدهنده. و اوست صاحب نيرويى سخت استوار. (58) |
| فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ (59) |
| اين ستمکاران را از عذاب بهرهاى است همانند بهرهاى که يارانشان داشتند. پس به شتاب چيزى از من نخواهند. (59) |
| فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (60) |
| واى بر کافران، از آن روز که آنها را وعده دادهاند. (60) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| وَالطُّورِ (1) |
| قسم به کوه طور، (1) |
| وَكِتَابٍ مَسْطُورٍ (2) |
| و قسم به کتاب نوشته شده، (2) |
| فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ (3) |
| در صفحهاى گشاده، (3) |
| وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ (4) |
| و قسم به بيت المعمور، (4) |
| وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ (5) |
| و قسم به اين سقف برافراشته، (5) |
| وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ (6) |
| و قسم به درياى مالامال، (6) |
| إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ (7) |
| که عذاب پروردگارت واقع شدنى است. (7) |
| مَا لَهُ مِنْ دَافِعٍ (8) |
| و آن را دفعکنندهاى نيست. (8) |
| يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا (9) |
| روزى که آسمان سخت بچرخد، (9) |
| وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا (10) |
| و کوهها به شتاب روان شوند، (10) |
| فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (11) |
| پس در آن روز، واى بر تکذيبکنندگان. (11) |
| الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ (12) |
| آنان که سرگرم کارهاى باطل خويشند. (12) |
| يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا (13) |
| روزى که آنها را به قهر به جانب جهنم کشند. (13) |
| هَٰذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ (14) |
| اين است آن آتشى که دروغش مىانگاشتيد. (14) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |