| سوره 50 | سوره مبارکه ق | صفحه 518 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| ق ۚ وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ (1) |
| قاف. قسم به اين قرآن ارجمند (1) |
| بَلْ عَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ فَقَالَ الْكَافِرُونَ هَٰذَا شَيْءٌ عَجِيبٌ (2) |
| که در شگفت شدند از اينکه از ميان خودشان بيم‌دهنده‌اى سويشان آمد و کافران گفتند: اين چيزى عجيب است، (2) |
| أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ۖ ذَٰلِكَ رَجْعٌ بَعِيدٌ (3) |
| آيا زمانى که مرديم و خاک شديم ديگر بار زنده مى‌شويم؟ اين بازگشتى محال است. (3) |
| قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنْقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ ۖ وَعِنْدَنَا كِتَابٌ حَفِيظٌ (4) |
| ما مى‌دانيم که خاک چگونه از آنها خواهد کاست. و کتابى که همه چيز در آن نگهدارى شده، نزد ماست. (4) |
| بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ فَهُمْ فِي أَمْرٍ مَرِيجٍ (5) |
| آرى، ايشان سخن راستى را که بر آنها آمده بود دروغ شمردند. پس در کارى شوريده افتادند. (5) |
| أَفَلَمْ يَنْظُرُوا إِلَى السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْنَاهَا وَزَيَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِنْ فُرُوجٍ (6) |
| آيا به اين آسمان بر فراز سرشان نظر نمى‌کنند که چگونه آن را بنا کرده‌ايم و آراسته‌ايم و هيچ شکافى در آن نيست؟ (6) |
| وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ (7) |
| و زمين را گسترديم و در آن کوه‌هاى بلند افکنديم و از هر گونه نباتات خوش‌منظر در آن رويانيديم. (7) |
| تَبْصِرَةً وَذِكْرَىٰ لِكُلِّ عَبْدٍ مُنِيبٍ (8) |
| بينشى و پندى است براى هر بنده‌اى که به خدا بازگردد. (8) |
| وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُبَارَكًا فَأَنْبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِيدِ (9) |
| و از آسمان، آبى پربرکت فرستاديم و بدان باغها و دانه‌هاى دروشدنى رويانيديم. (9) |
| وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَهَا طَلْعٌ نَضِيدٌ (10) |
| و نخلهاى بلند با خوشه‌هاى بر هم چيده. (10) |
| رِزْقًا لِلْعِبَادِ ۖ وَأَحْيَيْنَا بِهِ بَلْدَةً مَيْتًا ۚ كَذَٰلِكَ الْخُرُوجُ (11) |
| تا رزق بندگان باشد و بدان آب، سرزمين مرده را زنده کرديم. برآمدن از گور نيز چنين است. (11) |
| كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَأَصْحَابُ الرَّسِّ وَثَمُودُ (12) |
| پيش از آنها قوم نوح و اصحاب رَس و ثمود تکذيب کرده بودند، (12) |
| وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ وَإِخْوَانُ لُوطٍ (13) |
| و قوم عاد و فرعون و قوم لوط، (13) |
| وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ ۚ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ (14) |
| و اصحاب اَيکه و قوم تُبَّع، همه پيامبران را دروغ شمردند و مستحق وعده عذاب من شدند. (14) |
| أَفَعَيِينَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ ۚ بَلْ هُمْ فِي لَبْسٍ مِنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ (15) |
| آيا از آفرينش نخستين عاجز شده بوديم؟ نه، آنها از آفرينش تازه در شکند. (15) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |