| سوره 36 | سوره مبارکه يس | صفحه 445 |
|
| أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ (71) |
| آيا نديدهاند که به يد قدرت خويش برايشان چارپايان را آفريديم و اکنون مالکشان هستند؟ (71) |
| وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ (72) |
| و آنها را رامشان کرديم. بر بعضى سوار مىشوند و از گوشت بعضى مىخورند. (72) |
| وَلَهُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ ۖ أَفَلَا يَشْكُرُونَ (73) |
| و ايشان را در آنها سودهاست و آشاميدنيها. چرا سپاس نمىگويند؟ (73) |
| وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَعَلَّهُمْ يُنْصَرُونَ (74) |
| و به جاى اللّه خدايانى اختيار کردند، بدان اميد که ياريشان کنند. (74) |
| لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُنْدٌ مُحْضَرُونَ (75) |
| آنها را ياراى آن نيست که به ياريشان برخيزند، ولى اينان همانند سپاهى به خدمتشان آمادهاند. (75) |
| فَلَا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ ۘ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ (76) |
| سخنشان تو را اندوهگين نسازد. ما هر چه را پنهان مىدارند يا آشکار مىسازند مىدانيم. (76) |
| أَوَلَمْ يَرَ الْإِنْسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ (77) |
| آيا آدمى که اکنون خصمى آشکار است، نمىداند که او را از نطفهاى آفريدهايم؟ (77) |
| وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ ۖ قَالَ مَنْ يُحْيِي الْعِظَامَ وَهِيَ رَمِيمٌ (78) |
| در حالى که آفرينش خود را از ياد برده است، براى ما مثَل مىزند که چه کسى اين استخوانهاى پوسيده را زنده مىکند؟ (78) |
| قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنْشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ (79) |
| بگو: کسى آنها را زنده مىکند که در آغاز بيافريده است، و او به هر آفرينشى داناست. (79) |
| الَّذِي جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ (80) |
| آن خدايى که از درخت سبز برايتان آتش پديد آورد و شما از آن آتش مىافروزيد. (80) |
| أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ ۚ بَلَىٰ وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ (81) |
| آيا کسى که آسمانها و زمين را آفريده است نمىتواند همانندشان را بيافريند؟ آرى مىتواند، که او آفرينندهاى داناست. (81) |
| إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (82) |
| چون بخواهد چيزى را بيافريند، فرمانش اين است که مىگويد: موجود شو، پس موجود مىشود. (82) |
| فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (83) |
| منزه است آن خدايى که ملکوت هر چيزى به دست اوست و همه به سوى او باز گردانده مىشويد. (83) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |