| | سوره 29 | سوره مبارکه العنكبوت | صفحه 398 | 
 | 
| فَأَنْجَيْنَاهُ وَأَصْحَابَ السَّفِينَةِ وَجَعَلْنَاهَا آيَةً لِلْعَالَمِينَ (15) | 
| او و کسانى را که در کشتى بودند نجات داديم و آن طوفان را نشان عبرتى براى جهانيان گردانيديم. (15) | 
| وَإِبْرَاهِيمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ ۖ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (16) | 
| و نيز ابراهيم را به پيامبرى فرستاديم، آنگاه که به مردمش گفت: خداى يکتا را بپرستيد و از او بترسيد. اين برايتان بهتر است اگر مردمى دانا باشيد. (16) | 
| إِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا وَتَخْلُقُونَ إِفْكًا ۚ إِنَّ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَا يَمْلِكُونَ لَكُمْ رِزْقًا فَابْتَغُوا عِنْدَ اللَّهِ الرِّزْقَ وَاعْبُدُوهُ وَاشْكُرُوا لَهُ ۖ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (17) | 
| شما، سواى خداى يکتا بتانى را مىپرستيد و دروغهاى بزرگ مىپردازيد. آنهايى که سواى خداى يکتا مىپرستيد، نمىتوانند شما را روزى دهند. از خداى يکتا روزى بجوييد و او را عبادت کنيد و سپاس گوييد، زيرا به سوى او بازگردانيده مىشويد. (17) | 
| وَإِنْ تُكَذِّبُوا فَقَدْ كَذَّبَ أُمَمٌ مِنْ قَبْلِكُمْ ۖ وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (18) | 
| اگر شما تکذيب مىکنيد، مردمانى هم که پيش از شما بودند تکذيب مىکردند. و بر عهده پيامبر جز تبليغى روشنگر هيچ نيست. (18) | 
| أَوَلَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (19) | 
| آيا نمىبينند که خدا چگونه مخلوق را مىآفريند و پس از نيستى بازش مىگرداند؟ اين کار بر خدا آسان است. (19) | 
| قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ۚ ثُمَّ اللَّهُ يُنْشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (20) | 
| بگو: در زمين سير کنيد و بنگريد که چگونه خدا موجودات را آفريده. سپس آفرينش باز پسين را پديد مىآورد. زيرا خداوند بر هر چيزى تواناست. (20) | 
| يُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ وَيَرْحَمُ مَنْ يَشَاءُ ۖ وَإِلَيْهِ تُقْلَبُونَ (21) | 
| هر که را بخواهد عذاب مىکند و بر هر که خواهد رحمت مىآورد، و همه بدو بازگردانيده مىشويد. (21) | 
| وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ ۖ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ (22) | 
| شما نمىتوانيد از خدا بگريزيد، نه در زمين و نه در آسمان؛ و شما را جز او هيچ کارساز و ياورى نيست. (22) | 
| وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَلِقَائِهِ أُولَٰئِكَ يَئِسُوا مِنْ رَحْمَتِي وَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (23) | 
| و آنان که به آيات خدا و ديدار او ايمان ندارند، از رحمت من نوميدند و آنها راست عذابى دردآور. (23) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |