| | سوره 24 | سوره مبارکه النور | صفحه 359 | 
 | 
| إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِذَا كَانُوا مَعَهُ عَلَىٰ أَمْرٍ جَامِعٍ لَمْ يَذْهَبُوا حَتَّىٰ يَسْتَأْذِنُوهُ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ۚ فَإِذَا اسْتَأْذَنُوكَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَنْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (62) | 
| مؤمنان کسانى هستند که به خدا و پيامبرش ايمان آوردهاند. و چون با پيامبر در کارى همگانى باشند، تا از او رخصت نطلبيدهاند نبايد بروند. آنان که از تو رخصت مىطلبند، کسانى هستند که به خدا و پيامبرش ايمان آوردهاند. پس هنگامى که از تو براى پارهاى از کارهايشان رخصت خواستند، به هر يک از آنان که خواهى رخصت بده و برايشان از خدا آمرزش بخواه، که خدا آمرزنده و مهربان است. (62) | 
| لَا تَجْعَلُوا دُعَاءَ الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعَاءِ بَعْضِكُمْ بَعْضًا ۚ قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الَّذِينَ يَتَسَلَّلُونَ مِنْكُمْ لِوَاذًا ۚ فَلْيَحْذَرِ الَّذِينَ يُخَالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ أَنْ تُصِيبَهُمْ فِتْنَةٌ أَوْ يُصِيبَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (63) | 
| آنچنان که يکديگر را صدا مىزنيد، پيامبر را صدا مزنيد. خدا مىداند چه کسانى از شما در پناه ديگرى خود را پنهان مىسازند و آهسته آهسته بيرون مىروند. آنان که از فرمان او سرپيچى مىکنند بايد بترسند که مباد به آنها فتنهاى يا عذابى دردآور برسد. (63) | 
| أَلَا إِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ قَدْ يَعْلَمُ مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ وَيَوْمَ يُرْجَعُونَ إِلَيْهِ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا ۗ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (64) | 
| از آن خداست هر چه در آسمانها و زمين است. مىداند که شما بر چه کاريد. و آن روز که به او بازگردانده شوند آنان را از کارهايى که کردهاند آگاه سازد. و خدا بر هر چيزى داناست. (64) | 
| | سوره 25 | سوره مبارکه الفرقان |  | 
 | 
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | 
| به نام خداوند بخشنده مهربان | 
| تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا (1) | 
| بزرگ است و بزرگوار آن کس که اين فرقان را بر بنده خود نازل کرد، تا جهانيان را بيمدهندهاى باشد. (1) | 
| الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِيرًا (2) | 
| آن کس که از آن اوست فرمانروايى آسمانها و زمين، و فرزندى نگرفته است، و او را شريکى در فرمانروايى نيست، و هر چيز را بيافريده است، و آن را به اندازه آفريده است. (2) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |