| سوره 21 | سوره مبارکه الانبياء | صفحه 327 |
|
| فَجَعَلَهُمْ جُذَاذًا إِلَّا كَبِيرًا لَهُمْ لَعَلَّهُمْ إِلَيْهِ يَرْجِعُونَ (58) |
| آنها را خرد کرد. مگر بزرگ ترينشان را، تا مگر به آن رجوع کنند. (58) |
| قَالُوا مَنْ فَعَلَ هَٰذَا بِآلِهَتِنَا إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمِينَ (59) |
| گفتند: چه کس به خدايان ما چنين کرده است؟ هر آينه او از ستمکاران است. (59) |
| قَالُوا سَمِعْنَا فَتًى يَذْكُرُهُمْ يُقَالُ لَهُ إِبْرَاهِيمُ (60) |
| گفتند: شنيده‌ايم که جوانى به نام ابراهيم، از آنها سخن مى‌گفته است. (60) |
| قَالُوا فَأْتُوا بِهِ عَلَىٰ أَعْيُنِ النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَشْهَدُونَ (61) |
| گفتند: او را به محضر مردم بياوريد، تا شهادت دهند. (61) |
| قَالُوا أَأَنْتَ فَعَلْتَ هَٰذَا بِآلِهَتِنَا يَا إِبْرَاهِيمُ (62) |
| گفتند: اى ابراهيم، تو با خدايان ما چنين کرده‌اى؟ (62) |
| قَالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هَٰذَا فَاسْأَلُوهُمْ إِنْ كَانُوا يَنْطِقُونَ (63) |
| گفت: بلکه بزرگ‌ترينشان چنين کرده است. اگر سخن مى‌گويند از آنها بپرسيد. (63) |
| فَرَجَعُوا إِلَىٰ أَنْفُسِهِمْ فَقَالُوا إِنَّكُمْ أَنْتُمُ الظَّالِمُونَ (64) |
| با خودشان گفت‌وگو کردند و گفتند: شما خود ستمکار هستيد. (64) |
| ثُمَّ نُكِسُوا عَلَىٰ رُءُوسِهِمْ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا هَٰؤُلَاءِ يَنْطِقُونَ (65) |
| آنگاه به حيرت سر فرو داشتند و گفتند: تو خود مى‌دانى که اينان سخن نمى‌گويند. (65) |
| قَالَ أَفَتَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنْفَعُكُمْ شَيْئًا وَلَا يَضُرُّكُمْ (66) |
| گفت: آيا سواى اللّه چيزى را مى‌پرستيد که نه شما را سود مى‌رساند نه زيان. (66) |
| أُفٍّ لَكُمْ وَلِمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ۖ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (67) |
| بيزارم از شما و از آن چيزهايى که سواى اللّه مى‌پرستيد. آيا به عقل درنمى‌يابيد؟ (67) |
| قَالُوا حَرِّقُوهُ وَانْصُرُوا آلِهَتَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ فَاعِلِينَ (68) |
| گفتند: اگر مى‌خواهيد کارى بکنيد، بسوزانيدش و خدايان خود را نصرت دهيد. (68) |
| قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ (69) |
| گفتيم: اى آتش، بر ابراهيم خنک و سلامت باش. (69) |
| وَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَخْسَرِينَ (70) |
| مى‌خواستند براى ابراهيم مکرى بينديشند، ولى ما زيانکارشان گردانيديم. (70) |
| وَنَجَّيْنَاهُ وَلُوطًا إِلَى الْأَرْضِ الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا لِلْعَالَمِينَ (71) |
| او و لوط را رهانيديم و به سرزمينى که آن را برکت جهانيان قرار داده‌ايم، برديم. (71) |
| وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ نَافِلَةً ۖ وَكُلًّا جَعَلْنَا صَالِحِينَ (72) |
| و به او اسحاق و فرزندزاده‌اى چون يعقوب را بخشيديم. و همه را از شايستگان گردانيديم. (72) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |