| | سوره 21 | سوره مبارکه الانبياء | صفحه 322 | 
 | 
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ | 
| به نام خداوند بخشنده مهربان | 
| اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ (1) | 
| روز حساب مردم نزديک شد و آنان همچنان به غفلت رويگردانند. (1) | 
| مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَهُمْ يَلْعَبُونَ (2) | 
| از سوى پروردگارشان برايشان هيچ اندرز تازهاى نيامد، جز آنکه آن را شنيدند و سرگرم بازيچه بودند. (2) | 
| لَاهِيَةً قُلُوبُهُمْ ۗ وَأَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا هَلْ هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ ۖ أَفَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَأَنْتُمْ تُبْصِرُونَ (3) | 
| دلهايشان به لهو خو گرفته است. و آن ستمگران سر در گوش يکديگر نهادند و گفتند: آيا اين مرد جز اين است که انسانى همانند شماست؟ آيا با آنکه به چشم خود مىبينيد، همچنان از پى جادو مىرويد؟ (3) | 
| قَالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِي السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ ۖ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (4) | 
| گفت: پروردگار من از هر سخنى در آسمان و زمين آگاه است و او شنوا و داناست. (4) | 
| بَلْ قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ بَلِ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْيَأْتِنَا بِآيَةٍ كَمَا أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ (5) | 
| گفتند: نه، خوابهاى پريشان است، يا دروغى است که مىبندد يا شاعرى است. پس براى ما از آن گونه که به پيامبران پيشين داده شده بود معجزهاى بياورد. (5) | 
| مَا آمَنَتْ قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا ۖ أَفَهُمْ يُؤْمِنُونَ (6) | 
| پيش از آنها مردم قريهاى را که هلاک کرديم ايمان نياورده بودند. آيا اينان ايمان مىآورند؟ (6) | 
| وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ ۖ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (7) | 
| ما پيش از تو به رسالت نفرستاديم مگر مردانى را که به آنها وحى مىکرديم و اگر خود نمىدانيد از اهل کتاب بپرسيد. (7) | 
| وَمَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَدًا لَا يَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَمَا كَانُوا خَالِدِينَ (8) | 
| آنها را کالبدهايى نکرديم که به طعام نيازمند نباشند و عمر جاويدان هم نداشتند. (8) | 
| ثُمَّ صَدَقْنَاهُمُ الْوَعْدَ فَأَنْجَيْنَاهُمْ وَمَنْ نَشَاءُ وَأَهْلَكْنَا الْمُسْرِفِينَ (9) | 
| سپس هر وعدهاى که با ايشان نهاديم برآورديم، و آنها و هر کس را که خواستيم رهانيديم و گزافکاران را هلاک کرديم. (9) | 
| لَقَدْ أَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ كِتَابًا فِيهِ ذِكْرُكُمْ ۖ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (10) | 
| کتابى بر شما نازل کردهايم که در آن آوازه بزرگى شماست. آيا به عقل در نمىيابيد؟ (10) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |