| سوره 9 | سوره مبارکه التوبة | صفحه 189 |
|
| قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنْصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ (14) |
| با آنها بجنگيد. خدا به دست شما عذابشان مى‌کند و خوارشان مى‌سازد و شما را پيروزى مى‌دهد و دلهاى مؤمنان را خنک مى‌گرداند. (14) |
| وَيُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ ۗ وَيَتُوبُ اللَّهُ عَلَىٰ مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (15) |
| و کينه از دلهايشان بزدايد و خدا توبه هر که را که بخواهد مى‌پذيرد. و خداست دانا و حکيم. (15) |
| أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تُتْرَكُوا وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنْكُمْ وَلَمْ يَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَا رَسُولِهِ وَلَا الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (16) |
| آيا پنداشته‌ايد که شما را به حال خود وامى‌گذارند بى‌آنکه خدا کسانى از شما را که جهاد مى‌کنند و جز خدا و پيامبرش و مؤمنان را به همرازى نمى‌گزينند، معلوم دارد؟ و خدا به هر کارى که مى‌کنيد آگاه است. (16) |
| مَا كَانَ لِلْمُشْرِكِينَ أَنْ يَعْمُرُوا مَسَاجِدَ اللَّهِ شَاهِدِينَ عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ بِالْكُفْرِ ۚ أُولَٰئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ وَفِي النَّارِ هُمْ خَالِدُونَ (17) |
| مشرکان را نرسد که در حالى که به کفر خود اقرار مى‌کنند مسجدهاى خدا را عمارت کنند. اعمال آنها ناچيز شده و در آتش جاويدانند. (17) |
| إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ ۖ فَعَسَىٰ أُولَٰئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ (18) |
| مسجدهاى خدا را کسانى عمارت مى‌کنند که به خدا و روز قيامت ايمان آورده‌اند و نماز مى‌گزارند و زکات مى‌دهند و جز از خدا نمى ترسند. اميد است که اينان از هدايت‌يافتگان باشند. (18) |
| ۞ أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ لَا يَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (19) |
| آيا آب‌دادن به حاجيان و عمارت مسجد الحرام را با کرده کسى که به خدا و روز قيامت ايمان آورده و در راه خدا جهاد کرده، برابر مى‌دانيد؟ نه، نزد خدا برابر نيستند و خدا ستمکاران را هدايت نمى‌کند. (19) |
| الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ (20) |
| آنان که ايمان آوردند و مهاجرت کردند و در راه خدا به مال و جان خويش جهاد کردند، در نزد خدا درجتى عظيم‌تر دارند و کاميافتگانند. (20) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |