| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 134 |
|
| وَكَذَٰلِكَ فَتَنَّا بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لِيَقُولُوا أَهَٰؤُلَاءِ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنْ بَيْنِنَا ۗ أَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِالشَّاكِرِينَ (53) |
| همچنين بعضى را به بعضى آزموديم، تا بگويند: آيا از ميان ما اينان بودند که خدا به آنها نعمت داد؟ آيا خدا به سپاسگزاران داناتر نيست؟ (53) |
| وَإِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ ۖ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَىٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ۖ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (54) |
| چون ايمان آوردگان به آيات ما نزد تو آمدند، بگو: سلام بر شما، خدا بر خويش مقرر کرده که شما را رحمت کند، زيرا هر کس از شما که از روى نادانى کارى بد کند، آنگاه توبه کند و نيکوکار شود، بداند که خدا آمرزنده و مهربان است. (54) |
| وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلِتَسْتَبِينَ سَبِيلُ الْمُجْرِمِينَ (55) |
| و اين چنين آيات را به تفصيل بيان مى‌کنيم، تا راه و رسم مجرمان آشکار گردد. (55) |
| قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ۚ قُلْ لَا أَتَّبِعُ أَهْوَاءَكُمْ ۙ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِينَ (56) |
| بگو: مرا منع کرده‌اند که آن خدايانى را که جز اللّه مى‌خوانيد پرستش کنم. بگو: از هوسهاى شما متابعت نمى‌کنم تا مبادا گمراه شوم و از هدايت يافتگان نباشم. (56) |
| قُلْ إِنِّي عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي وَكَذَّبْتُمْ بِهِ ۚ مَا عِنْدِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ ۚ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ ۖ يَقُصُّ الْحَقَّ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ (57) |
| بگو: من از پروردگارم دليلى روشن دارم و شما آن دليل را دروغ مى‌خوانيد. آنچه بدين شتاب مى‌طلبيد به دست من نيست. حکم تنها حکم خداست. حقيقت را بيان مى‌کند و او بهترين داوران است. (57) |
| قُلْ لَوْ أَنَّ عِنْدِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِيَ الْأَمْرُ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۗ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِينَ (58) |
| بگو: اگر آنچه را که بدين شتاب مى‌طلبيد به دست من بود، ميان من و شما کار به پايان مى‌رسيد، زيرا خدا به ستمکاران داناتر است. (58) |
| ۞ وَعِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ ۚ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۚ وَمَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ (59) |
| کليدهاى غيب نزد اوست. جز او کسى را از غيب آگاهى نيست. هر چه را که در خشکى و درياست مى‌داند. هيچ برگى از درختى نمى‌اُفتد مگر آنکه از آن آگاه است. و هيچ دانه‌اى در تاريکيهاى زمين و هيچ ترى و خشکى نيست جز آنکه در کتاب مبين آمده است. (59) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |