| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 134 |
|
| وَكَذَٰلِكَ فَتَنَّا بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لِيَقُولُوا أَهَٰؤُلَاءِ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنْ بَيْنِنَا ۗ أَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِالشَّاكِرِينَ (53) |
| و همچنين ما برخي را به برخي ديگر بيازموديم تا آنکه به (طعن) گويند: آيا بر اين فقيران، خدا در ميان ما (به نعمت اسلام) منّت نهاد؟! آيا خدا (از اين منکران) به احوال سپاسگزاران (فقرا) داناتر نيست؟! (53) |
| وَإِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ ۖ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَىٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ۖ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (54) |
| هرگاه آنان که به آيات ما مي‌گروند نزد تو آيند بگو: سلام بر شما باد، خدا بر خود رحمت و مهرباني را فرض نمود، که هر کس از شما کار زشتي به ناداني کرد و بعد از آن توبه کند و اصلاح نمايد البته خدا بخشنده و مهربان است. (54) |
| وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلِتَسْتَبِينَ سَبِيلُ الْمُجْرِمِينَ (55) |
| و همچنين ما آيات را مفصل بيان کنيم (تا حق روشن شود) و تا راه گنهکاران معين و آشکار شود. (55) |
| قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ۚ قُلْ لَا أَتَّبِعُ أَهْوَاءَكُمْ ۙ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِينَ (56) |
| بگو که مرا از پرستش آن خدايان باطل که شما مي‌پرستيد منع فرموده‌اند. بگو: من پيروي هوسهاي شما نکنم تا مبادا گمراه شده و راه هدايت نيابم. (56) |
| قُلْ إِنِّي عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي وَكَذَّبْتُمْ بِهِ ۚ مَا عِنْدِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ ۚ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ ۖ يَقُصُّ الْحَقَّ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ (57) |
| بگو: من هر چه مي‌گويم با برهاني از سوي پروردگارم است و شما تکذيب آن مي‌کنيد. عذابي که شما بدان تعجيل مي‌کنيد امر آن به دست من نيست، فرمان جز خدا را نخواهد بود، که به حق دستور مي‌دهد و او بهترين حکم فرمايان است. (57) |
| قُلْ لَوْ أَنَّ عِنْدِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِيَ الْأَمْرُ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۗ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِينَ (58) |
| بگو: اگر به دست من بود عذابي که به تعجيل مي‌طلبيد کار ميان من و شما خاتمه مي‌يافت، و خدا به احوال ظالمان داناتر است. (58) |
| ۞ وَعِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ ۚ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۚ وَمَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ (59) |
| و کليدهاي خزائن غيب نزد اوست، کسي جز او بر آن آگاه نيست و نيز آنچه در خشکي و درياست همه را مي‌داند و هيچ برگي از درخت نمي‌افتد مگر آنکه او آگاه است و نه هيچ دانه‌اي در زير تاريکي‌هاي زمين و نه هيچ تر و خشکي، جز آنکه در کتابي مبين مسطور است. (59) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |