| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 135 |
|
| وَهُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ بِاللَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضَىٰ أَجَلٌ مُسَمًّى ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (60) |
| و اوست که شما را شب‌هنگام مى‌ميراند و هر چه در روز کرده‌ايد مى‌داند، آنگاه بامدادان شما را زنده مى‌سازد تا آن هنگام که مدت معين عمرتان به پايان رسد. سپس بازگشتتان به نزد اوست و شما را از آنچه کرده‌ايد آگاه مى‌کند. (60) |
| وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۖ وَيُرْسِلُ عَلَيْكُمْ حَفَظَةً حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لَا يُفَرِّطُونَ (61) |
| اوست قاهرى فراتر از بندگانش. نگهبانانى بر شما مى‌گمارد، تا چون يکى از شما را مرگ فرا رسد فرستادگان ما بى هيچ کوتاهى و گذشتى جان او بگيرند. (61) |
| ثُمَّ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۚ أَلَا لَهُ الْحُكْمُ وَهُوَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِينَ (62) |
| سپس به نزد خدا، مولاى حقيقى خويش بازگردانيده شوند. بدان که حکم حکم اوست و او سريع‌ترين حسابگران است. (62) |
| قُلْ مَنْ يُنَجِّيكُمْ مِنْ ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً لَئِنْ أَنْجَانَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ (63) |
| بگو: چه کسى شما را از وحشتهاى خشکى و دريا مى‌رهاند؟ او را به زارى و در نهان مى‌خوانيد که اگر از اين مهلکه ما را برهاند، ما نيز از سپاسگزاران خواهيم بود. (63) |
| قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْهَا وَمِنْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ (64) |
| بگو: خداست که شما را از آن مهلکه و از هر اندوهى مى‌رهاند، باز هم بدو شرک مى‌آوريد. (64) |
| قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَىٰ أَنْ يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذَابًا مِنْ فَوْقِكُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعًا وَيُذِيقَ بَعْضَكُمْ بَأْسَ بَعْضٍ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُونَ (65) |
| بگو: او قادر بر آن هست که از فراز سرتان يا از زير پاهايتان عذابى بر شما بفرستد، يا شما را گروه گروه درهم افکند و خشم و کين گروهى را به گروه ديگر بچشاند. بنگر که آيات را چگونه گوناگون بيان مى‌کنيم. باشد که به فهم دريابند. (65) |
| وَكَذَّبَ بِهِ قَوْمُكَ وَهُوَ الْحَقُّ ۚ قُلْ لَسْتُ عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ (66) |
| قوم تو قرآن را دروغ مى‌شمردند در حالى که سخنى است بر حق. بگو: من کارساز شما نيستم. (66) |
| لِكُلِّ نَبَإٍ مُسْتَقَرٌّ ۚ وَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (67) |
| به زودى خواهيد دانست که براى هر خبرى زمانى معين است. (67) |
| وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚ وَإِمَّا يُنْسِيَنَّكَ الشَّيْطَانُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَىٰ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (68) |
| و چون ببينى که در آيات ما از روى عناد گفت و گو مى‌کنند از آنها رويگردان شو تا به سخنى جز آن پردازند. و اگر شيطان تو را به فراموشى افکند، چون به يادت آمد با آن مردم ستمکاره منشين. (68) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |