| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 63 |
|
| وَكَيْفَ تَكْفُرُونَ وَأَنْتُمْ تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ آيَاتُ اللَّهِ وَفِيكُمْ رَسُولُهُ ۗ وَمَنْ يَعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِيَ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (101) |
| چگونه پيرو آنان مى شويد و پس از ايمانتان به کفر مى گراييد با اينکه آيات خدا پيوسته بر شما تلاوت مى شود و پيامبر او نيز در ميان شماست ؟ شما مى توانيد با انديشه در آيات قرآن و پيروى از پيامبر در دين خود بصيرت يابيد و از گرايش به کفر ايمن شويد ، زيرا هر کس به قرآن و رسول خدا تمسک جويد ، به خدا تمسک جسته و هر کس به خدا تمسک جويد ، قطعاً به راهى راست هدايت شده است . (101) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ (102) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد ، از خدا آن گونه که حق پروا کردن از اوست پروا کنيد و به فرمان او همواره گردن نهيد ، و مبادا جز در حالى که تسليم اوييد بميريد . (102) |
| وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا ۚ وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنْتُمْ عَلَىٰ شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهَا ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (103) |
| و همگى به ريسمان الهى ( قرآن و پيامبر ) که شما را به خدا پيوند مى دهد ، چنگ زنيد و از اختلاف و پراکندگى بپرهيزيد ، و نعمت خدا را بر خود ياد کنيد ، آن گاه که دشمن يکديگر بوديد و او ميان دل هاى شما الفت انداخت و در پرتو نعمت او با يکديگر برادر شديد ; و آن گاه که بر پرتگاه گودالى از آتش بوديد پس شما را از آن رهايى بخشيد . بدين سان خدا آيات خود را براى شما بيان مى کند ، باشد که شما راه يابيد . (103) |
| وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (104) |
| و بايد از ميان شما گروهى باشند که مردم را به نيکى فراخوانند و آنان را به کار پسنديده وادارند و از کار زشت و نکوهيده نهى کنند . اينانند که نيکبخت خواهند بود . (104) |
| وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ۚ وَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (105) |
| و مانند کسانى نباشيد که وحدت خود را از دست دادند و پراکنده شدند ، و پس از آن که دلايل روشن براى آنها آمد ، در باورهاى دينى خود اختلاف کردند . اينانند که برايشان عذابى بزرگ خواهد بود . (105) |
| يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ ۚ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَكَفَرْتُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (106) |
| در روزى که چهره هايى سفيد و چهره هايى سياه شود ، پس به کسانى که روسياه شده اند گفته مى شود : آيا بعد از ايمانتان کافر شديد ؟ پس به سزاى اين که کفر مىورزيديد عذاب را بچشيد . (106) |
| وَأَمَّا الَّذِينَ ابْيَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِي رَحْمَةِ اللَّهِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (107) |
| امّا کسانى که در آن روز روسفيدند در رحمت خدايند و جاودانه در آن خواهند بود . (107) |
| تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ ۗ وَمَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْمًا لِلْعَالَمِينَ (108) |
| اينها آيات با عظمت خداست که آنها را به حق بر تو مى خوانيم ; و خدا هيچ ستمى براى جهانيان نمى خواهد . (108) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |