| سوره 44 | سوره مبارکه الدخان | صفحه 498 |
|
| إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ (40) |
| به يقين روز قيامت که روز جداسازى حق از باطل و تمايز تقواپيشگان از مجرمان است ، ميعاد همه آدميان است . (40) |
| يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ (41) |
| روزى که هيچ مهترى امرِ زيردست خويش را کفايت نمى کند و ذرّه اى از گرفتارى او را برطرف نمى سازد و آنان از سوى هيچ کس يارى نمى شوند . (41) |
| إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (42) |
| مگر کسى که خدا بر او رحمت آورَد و شفاعتِ شفاعت کننده اى را در حق او بپذيرد . همانا خداوند مقتدرى شکست ناپذير است و هر که را بخواهد مورد رحمت خود قرار مى دهد . (42) |
| إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ (43) |
| به راستى درخت زقّوم ، (43) |
| طَعَامُ الْأَثِيمِ (44) |
| خوراک گناه پيشه است . (44) |
| كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ (45) |
| همانند فلز ذوب شده است و در شکم ها مى جوشد; (45) |
| كَغَلْيِ الْحَمِيمِ (46) |
| همچون جوشيدن آب جوشان . (46) |
| خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَاءِ الْجَحِيمِ (47) |
| اى فرشتگانِ مأمور دوزخ ، آن گناه پيشه را بگيريد و به ميانه دوزخ سوقش دهيد . (47) |
| ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ (48) |
| سپس بر فراز سرش از آب جوشانى که بدان عذاب شود ، فرو ريزيد . (48) |
| ذُقْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ (49) |
| و به او گوييد : بچش ! همانا تويى آن که خود را براى هميشه مقتدر و ارجمند پنداشتى . (49) |
| إِنَّ هَٰذَا مَا كُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ (50) |
| اى کفرپيشگان ، اين است آنچه در آن ترديد روا مى داشتيد . (50) |
| إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ (51) |
| به يقين تقواپيشگان در جايگاهى امن قرار دارند; (51) |
| فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (52) |
| در بوستان ها و در کنار چشمه سارانى . (52) |
| يَلْبَسُونَ مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَقَابِلِينَ (53) |
| آنان جامه هايى از حريرِ نازک و ديباى ضخيم بر تن مى کنند و با اُنس و اُلفت رو به روى هم مى نشينند . (53) |
| كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ (54) |
| آرى ، اين گونه است; و آنان را با حوريانى که چشمانى سياه و درشت دارند قرين مى سازيم . (54) |
| يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ (55) |
| در آن جا هر نوع ميوه اى مى طلبند و از زيانش در امانند . (55) |
| لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَىٰ ۖ وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (56) |
| در آن جا ] تلخى [ مرگ را نمى چشند و براى هميشه زنده و جاويدند . مرگشان همان مرگِ نخستين بود که حيات دنيا را بدان سپرى کردند ، و هرگز تيره بخت نمى شوند ، زيرا خدا آنان را از عذاب دوزخ مصون داشته است . (56) |
| فَضْلًا مِنْ رَبِّكَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (57) |
| تا از جانب پروردگارت بر تقواپيشگان تفضّلى باشد ، و اين است سعادت بزرگ . (57) |
| فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (58) |
| جز اين نيست که ما فهم مطالب قرآن را با نزول آن به زبان تو ( زبان عربى ) آسان ساختيم ، باشد که قومت آنها را دريابند و متذکّر شوند . (58) |
| فَارْتَقِبْ إِنَّهُمْ مُرْتَقِبُونَ (59) |
| ولى آنان متذکّر نشدند; پس منتظر عذابى براى تکذيب کنندگان باش که آنان نيز در انتظار خواهند بود . (59) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |