| سوره 38 | سوره مبارکه ص | صفحه 458 |
|
| قَالَ فَالْحَقُّ وَالْحَقَّ أَقُولُ (84) |
| فرمود: (به حق سوگند، و حق ميگويم، (84) |
| لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكَ وَمِمَّنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ (85) |
| که جهنم را از تو و هر کدام از آنان که از تو پيروي کند، پر خواهم کرد!) (85) |
| قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ (86) |
| (اي پيامبر!) بگو: (من براي دعوت نبوت هيچ پاداشي از شما نميطلبم، و من از متکلفين نيستم! (سخنانم روشن و همراه با دليل است!)) (86) |
| إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ (87) |
| اين (قرآن) تذکري براي همه جهانيان است، (87) |
| وَلَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ (88) |
| و خبر آن را بعد از مدتي ميشنويد! (88) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
| تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (1) |
| اين کتابي است که از سوي خداوند عزيز و حکيم نازل شده است. (1) |
| إِنَّا أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّينَ (2) |
| ما اين کتاب را بحق بر تو نازل کرديم، پس خدا را پرستش کن و دين خود را براي او خالص گردان! (2) |
| أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ ۚ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَىٰ إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ (3) |
| آگاه باشيد که دين خالص از آن خداست، و آنها که غير خدا را اولياي خود قرار دادند و دليلشان اين بود که: (اينها را نميپرستيم مگر بخاطر اينکه ما را به خداوند نزديک کنند)، خداوند روز قيامت ميان آنان در آنچه اختلاف داشتند داوري ميکند، خداوند آن کس را که دروغگو و کفرانکننده است هرگز هدايت نميکند! (3) |
| لَوْ أَرَادَ اللَّهُ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَدًا لَاصْطَفَىٰ مِمَّا يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ سُبْحَانَهُ ۖ هُوَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ (4) |
| اگر (بفرض محال) خدا ميخواست فرزندي انتخاب کند، از ميان مخلوقاتش آنچه را ميخواست برميگزيد، منزه است (از اينکه فرزندي داشته باشد)! او خداوند يکتاي پيروز است! (4) |
| خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۖ يُكَوِّرُ اللَّيْلَ عَلَى النَّهَارِ وَيُكَوِّرُ النَّهَارَ عَلَى اللَّيْلِ ۖ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۖ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُسَمًّى ۗ أَلَا هُوَ الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ (5) |
| آسمانها و زمين را بحق آفريد، شب را بر روز ميپيچد و روز را بر شب، و خورشيد و ماه را مسخر فرمان خويش قرار داد، هر کدام تا سرآمد معيني به حرکت خود ادامه ميدهند، آگاه باشيد که او قادر و آمرزنده است! (5) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |