| سوره 72 | سوره مبارکه الجن | صفحه 573 |
|
| وَأَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَمِنَّا الْقَاسِطُونَ ۖ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُولَٰئِكَ تَحَرَّوْا رَشَدًا (14) |
| و اينکه گروهي از ما مسلمان و گروهي ظالمند، هر کس اسلام را اختيار کند راه راست را برگزيده است، (14) |
| وَأَمَّا الْقَاسِطُونَ فَكَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا (15) |
| و اما ظالمان آتشگيره و هيزم دوزخند! (15) |
| وَأَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْنَاهُمْ مَاءً غَدَقًا (16) |
| و اينکه اگر آنها [= جن و انس] در راه (ايمان) استقامت ورزند، با آب فراوان سيرابشان ميکنيم! (16) |
| لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ ۚ وَمَنْ يُعْرِضْ عَنْ ذِكْرِ رَبِّهِ يَسْلُكْهُ عَذَابًا صَعَدًا (17) |
| هدف اين است که ما آنها را با اين نعمت فراوان بيازماييم، و هر کس از ياد پروردگارش روي گرداند، او را به عذاب شديد و فزايندهاي گرفتار ميسازد! (17) |
| وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا (18) |
| و اينکه مساجد از آن خداست، پس هيچ کس را با خدا نخوانيد! (18) |
| وَأَنَّهُ لَمَّا قَامَ عَبْدُ اللَّهِ يَدْعُوهُ كَادُوا يَكُونُونَ عَلَيْهِ لِبَدًا (19) |
| و اينکه هنگامي که بنده خدا [= محمد (ص)] به عبادت برميخاست و او را ميخواند، گروهي پيرامون او بشدت ازدحام ميکردند!) (19) |
| قُلْ إِنَّمَا أَدْعُو رَبِّي وَلَا أُشْرِكُ بِهِ أَحَدًا (20) |
| بگو: (من تنها پروردگارم را ميخوانم و هيچ کس را شريک او قرار نميدهم!) (20) |
| قُلْ إِنِّي لَا أَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَلَا رَشَدًا (21) |
| بگو: (من مالک زيان و هدايتي براي شما نيستم!) (21) |
| قُلْ إِنِّي لَنْ يُجِيرَنِي مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَلَنْ أَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَدًا (22) |
| بگو: ((اگر من نيز بر خلاف فرمانش رفتار کنم) هيچ کس مرا در برابر او حمايت نميکند و پناهگاهي جز او نمييابم، (22) |
| إِلَّا بَلَاغًا مِنَ اللَّهِ وَرِسَالَاتِهِ ۚ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا (23) |
| تنها وظيفه من ابلاغ از سوي خدا و رساندن رسالات اوست، و هر کس نافرماني خدا و رسولش کند، آتش دوزخ از آن اوست و جاودانه در آن ميمانند! (23) |
| حَتَّىٰ إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ نَاصِرًا وَأَقَلُّ عَدَدًا (24) |
| (اين کار شکني کفار همچنان ادامه مييابد) تا آنچه را به آنها وعده داده شده ببينند، آنگاه ميدانند چه کسي ياورش ضعيفتر و جمعيتش کمتر است! (24) |
| قُلْ إِنْ أَدْرِي أَقَرِيبٌ مَا تُوعَدُونَ أَمْ يَجْعَلُ لَهُ رَبِّي أَمَدًا (25) |
| بگو: (من نميدانم آنچه به شما وعده داده شده نزديک است يا پروردگارم زماني براي آن قرارميدهد؟! (25) |
| عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَىٰ غَيْبِهِ أَحَدًا (26) |
| داناي غيب اوست و هيچ کس را بر اسرار غيبش آگاه نميسازد، (26) |
| إِلَّا مَنِ ارْتَضَىٰ مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا (27) |
| مگر رسولاني که آنان را برگزيده و مراقبيني از پيش رو و پشت سر براي آنها قرار ميدهد. (27) |
| لِيَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسَالَاتِ رَبِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَيْهِمْ وَأَحْصَىٰ كُلَّ شَيْءٍ عَدَدًا (28) |
| تا بداند پيامبرانش رسالتهاي پروردگارشان را ابلاغ کرده اند، و او به آنچه نزد آنهاست احاطه دارد و همه چيز را احصار کرده است!) (28) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |