| سوره 70 | سوره مبارکه المعارج | صفحه 569 |
|
| يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ (11) |
| آنها را نشانشان ميدهند (ولي هر کس گرفتار کار خويشتن است)، چنان است که گنهکار دوست ميدارد فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا کند، (11) |
| وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ (12) |
| و همسر و برادرش را، (12) |
| وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ (13) |
| و قبيلهاش را که هميشه از او حمايت ميکرد، (13) |
| وَمَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنْجِيهِ (14) |
| و همه مردم روي زمين را تا مايه نجاتش گردند، (14) |
| كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ (15) |
| اما هرگز چنين نيست (که با اينها بتوان نجات يافت، آري) شعله هاي سوزان آتش است، (15) |
| نَزَّاعَةً لِلشَّوَىٰ (16) |
| دست و پا و پوست سر را ميکند و ميبرد! (16) |
| تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ (17) |
| و کساني را که به فرمان خدا پشت کردند صدا ميزند، (17) |
| وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ (18) |
| و (همچنين آنها که) اموال را جمع و ذخيره کردند! (18) |
| ۞ إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا (19) |
| به يقين انسان حريص و کمطاقت آفريده شده است، (19) |
| إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا (20) |
| هنگامي که بدي به او رسد بيتابي ميکند، (20) |
| وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا (21) |
| و هنگامي که خوبي به او رسد مانع ديگران ميشود (و بخل ميورزد)، (21) |
| إِلَّا الْمُصَلِّينَ (22) |
| مگر نمازگزاران، (22) |
| الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ (23) |
| آنها که نمازها را پيوسته بجا مي آورند، (23) |
| وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ (24) |
| و آنها که در اموالشان حق معلومي است. (24) |
| لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (25) |
| براي تقاضاکننده و محروم، (25) |
| وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (26) |
| و آنها که به روز جزا ايمان دارند، (26) |
| وَالَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ (27) |
| و آنها که از عذاب پروردگارشان بيمناکند، (27) |
| إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ (28) |
| چرا که هيچ کس از عذاب پروردگارش در امان نيست، (28) |
| وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (29) |
| و آنها که دامان خويش را (از بيعفتي) حفظ ميکنند، (29) |
| إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (30) |
| جز با همسران و کنيزان (که در حکم همسرند آميزش ندارند)، چرا که در بهرهگيري از اينها مورد سرزنش نخواهند بود! (30) |
| فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ (31) |
| و هر کس جز اينها را طلب کند، متجاوز است! (31) |
| وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ (32) |
| و آنها که امانتها و عهد خود را رعايت ميکنند، (32) |
| وَالَّذِينَ هُمْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ (33) |
| و آنها که با اداي شهادتشان قيام مينمايند، (33) |
| وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (34) |
| و آنها که بر نماز مواظبت دارند، (34) |
| أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ (35) |
| آنان در باغهاي بهشتي (پذيرايي و) گرامي داشته ميشوند. (35) |
| فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ (36) |
| اين کافران را چه ميشود که با سرعت نزد تو مي آيند. (36) |
| عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ (37) |
| از راست و چپ، گروه گروه (و آرزوي بهشت دارند)! (37) |
| أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ (38) |
| آيا هر يک از آنها (با اين اعمال زشتش) طمع دارد که او را در بهشت پر نعمت الهي وارد کنند؟! (38) |
| كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِمَّا يَعْلَمُونَ (39) |
| هرگز چنين نيست، ما آنها را از آنچه خودشان ميدانند آفريده ايم! (39) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |