| سوره 37 | سوره مبارکه الصافات | صفحه 452 |
|
| مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (154) |
| شما را چه شده است؟! چگونه حکم ميکنيد؟! (هيچ ميفهميد چه ميگوييد؟!) (154) |
| أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (155) |
| آيا متذکر نميشويد؟! (155) |
| أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُبِينٌ (156) |
| يا شما دليل روشني در اين باره داريد؟ (156) |
| فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (157) |
| کتابتان را بياوريد اگر راست ميگوييد! (157) |
| وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (158) |
| آنها [= مشرکان] ميان او [= خداوند] و جن، (خويشاوندي و) نسبتي قائل شدند، در حالي که جنيان بخوبي ميدانند که اين بت پرستان در دادگاه الهي احضار ميشوند! (158) |
| سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (159) |
| منزه است خداوند از آنچه توصيف ميکنند، (159) |
| إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (160) |
| مگر بندگان مخلص خدا! (160) |
| فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ (161) |
| شما و آنچه را پرستش ميکنيد، (161) |
| مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ (162) |
| هرگز نميتوانيد کسي را (با آن) فريب دهيد، (162) |
| إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ (163) |
| مگر آنها که در آتش دوزخ وارد ميشوند! (163) |
| وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَعْلُومٌ (164) |
| و هيچ يک از ما نيست جز آنکه مقام معلومي دارد، (164) |
| وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ (165) |
| و ما همگي (براي اطاعت فرمان خداوند) به صف ايستادهايم، (165) |
| وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ (166) |
| و ما همه تسبيحگوي او هستيم! (166) |
| وَإِنْ كَانُوا لَيَقُولُونَ (167) |
| آنها پيوسته ميگفتند: (167) |
| لَوْ أَنَّ عِنْدَنَا ذِكْرًا مِنَ الْأَوَّلِينَ (168) |
| (اگر يکي از کتابهاي پيشينيان نزد ما بود، (168) |
| لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (169) |
| به يقين، ما بندگان مخلص خدا بوديم!) (169) |
| فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (170) |
| (اما هنگامي که اين کتاب بزرگ آسماني بر آنها نازل شد،) به آن کافر شدند، ولي بزودي (نتيجه کار خود را) خواهند دانست! (170) |
| وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ (171) |
| وعده قطعي ما براي بندگان فرستاده ما از پيش مسلم شده. (171) |
| إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ (172) |
| که آنان ياري شدگانند، (172) |
| وَإِنَّ جُنْدَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ (173) |
| و لشکر ما پيروزند! (173) |
| فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (174) |
| از آنها [= کافران] روي بگردان تا زمان معيني (که فرمان جهاد فرارسد)! (174) |
| وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (175) |
| و وضع آنها را بنگر (چه بيمحتواست) اما بزودي (نتيجه اعمال خود را) ميبينند! (175) |
| أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (176) |
| آيا آنها براي عذاب ما شتاب ميکنند؟! (176) |
| فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِينَ (177) |
| اما هنگامي که عذاب ما در آستانه خانه هايشان فرود آيد، انذارشدگان صبحگاه بدي خواهند داشت! (177) |
| وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (178) |
| از آنان روي بگردان تا زمان معيني! (178) |
| وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (179) |
| و وضع کارشان را ببين، آنها نيز به زودي (نتيجه اعمال خود را) ميبينند! (179) |
| سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ (180) |
| منزه است پروردگار تو، پروردگار عزت (و قدرت) از آنچه آنان توصيف ميکنند. (180) |
| وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ (181) |
| و سلام بر رسولان! (181) |
| وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (182) |
| حمد و ستايش مخصوص خداوندي است که پروردگار جهانيان است! (182) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |