| سوره 70 | سوره مبارکه المعارج | صفحه 569 |
|
| يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ (11) |
| يکديگر را برابر چشمشان آرند. گناهکار دوست دارد که خويشتن را بازخرد به فرزندانش، (11) |
| وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ (12) |
| و زنش و برادرش، (12) |
| وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ (13) |
| و عشيره‌اش که او را مکان داده است، (13) |
| وَمَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنْجِيهِ (14) |
| و همه آنها که در روى زمينند، و نجات يابد. (14) |
| كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ (15) |
| هرگز نه، که آن شعله آتش است، (15) |
| نَزَّاعَةً لِلشَّوَىٰ (16) |
| پوست سر را مى‌کند، (16) |
| تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ (17) |
| هر که را که به حق پشت کرد و از فرمان سرپيچيد به خود مى‌خواند، (17) |
| وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ (18) |
| و آن را که گردمى‌آورد و مى‌اندوخت. (18) |
| ۞ إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا (19) |
| هر آينه آدمى را حريص و ناشکيبا آفريده‌اند. (19) |
| إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا (20) |
| چون شرى بدو رسد بيقرارى کند. (20) |
| وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا (21) |
| و چون مالى به دستش افتد بخل مى‌ورزد. (21) |
| إِلَّا الْمُصَلِّينَ (22) |
| مگر نماز گزارندگان: (22) |
| الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ (23) |
| آنان که به نماز مداومت مى‌ورزند، (23) |
| وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ (24) |
| و آنان که در اموالشان حقى است معين، (24) |
| لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (25) |
| براى گدا و محروم. (25) |
| وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (26) |
| و کسانى که روز قيامت را تصديق مى‌کنند، (26) |
| وَالَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ (27) |
| و کسانى که از عذاب پروردگارشان ترسانند، (27) |
| إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ (28) |
| که از عذاب پروردگارشان در امان نتوانند بود، (28) |
| وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (29) |
| و کسانى که شرمگاه خويش نگه مى‌دارند، (29) |
| إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (30) |
| مگر براى همسرانشان يا کنيزانشان، که در اين حال ملامتى بر آنها نيست. (30) |
| فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ (31) |
| و آنان که جز اين را بطلبند، متجاوزان هستند. (31) |
| وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ (32) |
| و کسانى که امانتها و عهدهاى خود را رعايت مى‌کنند، (32) |
| وَالَّذِينَ هُمْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ (33) |
| و کسانى که شهادت خويش به حق ادا مى‌کنند، (33) |
| وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (34) |
| و کسانى که بر نمازهاشان مواظبت دارند، (34) |
| أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ (35) |
| اينان در بهشت، گرامى هستند. (35) |
| فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ (36) |
| پس چيست که کافران به سوى تو مى‌شتابند؟ (36) |
| عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ (37) |
| دسته‌دسته از جانب چپ و از جانب راست. (37) |
| أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ (38) |
| آيا هر يک از ايشان طمع مى‌ورزد که به بهشت پرنعمت داخل شود؟ (38) |
| كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِمَّا يَعْلَمُونَ (39) |
| هرگز نه، آنها خود مى‌دانند که از چه چيز آنها را آفريده‌ايم. (39) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |